แต่พอเอาเข้าจริง ด้วยความเพลียบวกกับอากาศในไร่ที่ดี เธอเลยนอนหลับยาวตื่นมาอีกทีก็ตอนที่พระลักษณ์ให้เด็กปิ๊กมาปลุกเธอ เพื่อลุกขึ้นมากินข้าว เพราะเขาเห็นว่าเธอหลับไปนานแล้ว เมื่อแสนดีออกมาเจอกับพระลักษณ์เธอก็ยิ้มให้เขาอย่างอาย ๆ แต่เขาไม่ถือสาอะไร เพราะเข้าใจว่าเธอเดินทางมาเหนื่อย แถมยังขณะที่เธอกินข้าว ยังชวนพูดคุยอย่างเป็นกันเอง จนคนตัวเล็กลดความเกร็งลงไปได้เยอะมาก
หลังจากกินข้าวเสร็จ ด้วยความติดนิสัยจากที่บ้านเก่า แสนดีเลยช่วยแม่บ้านเก็บโต๊ะเรียบร้อย ชีวิตที่กรุงเทพไม่เคยสะดวกสบายหรอกสำหรับเธอ ซึ่งเมื่อมาอยู่ที่นี้ มันก็ทำให้เธอต้องทำโดยอัตโนมัติ แม้พระลักษณ์จะห้าม แต่แสนดีก็อยากทำอยู่ดี
"ปิ๊ก ค่ำแล้ว พ่อเลี้ยงยังไม่กลับจากในไร่อีกเหรอ" แสนดีลองเลียบ ๆ เคียง ๆ ถามด้วยความอยากรู้ เพราะตั้งแต่มาถึงเชียงราย วันนี้จะหมดวันแล้ว เธอยังไม่เห็นหน้าพระรามเลย
"ยังหรอกค่ะ คุณหนูดี พ่อเลี้ยงขยันทำ
