“แกมัน...!”
รุจรวีได้แต่มองเพื่อนสนิทของตนเองตาขวาง เธอรู้สึกขวางหูขวางตาไปหมดเลยให้ตายสิ! หากยังไม่ทันจะได้ต่อว่าอะไรเพื่อน ประตูกระจกใสก็เลื่อนเปิดเสียก่อน ทำให้รุจรวีหันขวับไปมอง แล้วหญิงสาวก็แผ่รัศมีความเกลียดชังออกมาทันทีที่เห็นว่าใครเดินออกมา
ฌอนกระตุกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นสายตาอาฆาตของยัยตัวเล็กของเขา แม้ทุกการก้าวเดินจะทำให้เขารู้สึกเจ็บสะโพก แต่เมื่อมาคิดถึงจูบแสนหวานสองรอบนั่นก็ถือว่าคุ้มค่า และที่สำคัญ เขารับรู้ได้ว่าต่อไปนี้ชีวิตของเขาคงมีเรื่องสนุกๆ เกิดขึ้นเยอะเชียว
โดยเฉพาะในยามที่เขาต้องมาพิชิตใจแม่เสือตัวจิ๋วที่หาญกล้ามาท้าทายเขาแบบนี้!
“ฉันไปก่อนนะยัยตัวเล็ก คราวหน้าเราคงพบกันใหม่”
ฌอนเดินมาหยุดตรงหน้ารุจรวี เขาส่งยิ้มบาดใจให้หญิงสาว ซึ่งแน่นอนว่ามันบาดจริงๆ และไม่ได้บาดเฉพาะหัวใจของรุจรวีด้วย แต่มันทำให้ศุภางค์ที่ยืนอยู่ข้างๆ แทบละลายลงปกองกับพื้นกับสายตา น้ำเสียง และท
