กว่าฌอนจะลุกขึ้นจากเตียงนอนของตนเองได้ก็เป็นเวลาบ่ายกว่าเกือบบ่ายสองโมงแล้ว เมื่อคืนนี้กว่าเขาจะถ่อสังขารกลับมาถึงบ้านก็เป็นเวลาเกือบห้าทุ่มเข้าไปแล้ว แถมตอนเที่ยงคืนดันมีนัดกับพ่อเรื่องงาน จำต้องมานั่งทำงานต่อจนถึงตีสอง หากพอจะหลับจริงก็โน่นตีสี่ เพราะพอล้มตัวลงนอนด้วยความเหนื่อยล้า แทนที่เขาจะข่มตาหลับลงได้ ฌอนก็ต้องพยายามตัดใจไม่ให้ตนเองนึกถึงสัมผัสจากริมฝีปากนุ่มๆ แต่หวานล้ำเหลือเกินของยัยตัวเล็ก
ฌอนลุกขึ้นนั่ง ผ้าห่มที่ร่นรงมากองบนตักเผยให้เห็นกล้ามเนื้อแกร่งกำยำ สมกับเป็นนายแบบสุดเซ็กซี่ ผิวขาวจัดของฌอนยามจ้องแดดยามบ่ายที่เล็ดลอดผ่านม่านหนาเข้ามาเป็นประกายระยับ มือหนาเสยผมของตนเองขึ้นอย่างลวกๆ ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นลูบไล้ใบหน้าของตนเองแรงๆ เรียกสติของตนให้กลับมา เพราะวันนี้บ่ายสามเขามีงานต้องทำ ก็ไอ้งานเปิดตัวน้ำหอมที่โรงแรมวินสเตอร์นั่นแหละ
เส้นทางการเป็นนายแบบของเขาตลอดสองปีนับวันมี
