ทันทีที่ผ่านประตูเข้ามาสู่พื้นที่ของสวนสนุกได้...ราวกับเปิดโลกอีกโลกของฌอนขึ้น
แม้เขาจะไปๆ มาๆ เมืองไทยกับอเมริกาเป็นว่าเล่น แต่ก็นานมาแล้วที่ฌอนไม่ได้มาเยือนสถานที่แห่งนี้ ยิ่งไอ้สถานที่ที่ขึ้นชื่อว่า ‘สวนสนุก’ ด้วยแล้ว ไม่เคยอยู่ในความสนใจของฌอนเสียด้วยซ้ำ
แน่นอนว่าขนาดไอ้ ‘ดิสนีย์แลนด์’ เขายังไปเหยียบครั้งสุดท้ายเมื่อตอนอายุได้เพียงเจ็ดขวบ แล้วไอ้ ‘ดรีมเวิลด์’ นี่จะเหลือเหรอ
แค่เคยได้ยินชื่อเขาก็แปลกใจมากพอแล้ว ฌอนคิดกับตนเองอย่างขบขัน แล้วเหลือบตามองหญิงสาวข้างกายที่บัดนี้มองซ้ายมองขวาไปทั่ว (แต่ไม่ยักกะมองหน้าเขาแฮะ) แล้วก็อดอมยิ้มไม่ได้เมื่อคิดถึงว่าทำไมตัวเองถึงได้พาผู้หญิงมาเดทกันที่นี่ แทนที่จะไปยังห้างหรู หรือสถานที่อะไรก็ได้ที่มันโรแมนติกมากกว่านี้...มากกว่าไอ้สถานที่ที่มีแต่เด็กยั้วเยี้ยแบบนี้!
“ถามจริงๆ” รุจรวีกระตุกมือที่อีกฝ่ายยังคงจับไว้ไม่ปล่อยหวังให้อีกฝ่ายสนใจในสิ่งท
