41

1534 คำ

พอเธอเงียบเขาก็เงียบตามไปด้วย เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่เขาหาเรื่องแล้วอดทนเขาได้ขนาดนี้ เริงฤทธิ์เหยียดปาก คิดว่าเป็นเพราะเงิน หนี้สินและอะไรอีกหลายอย่างที่เธอแบกเอาไว้ ไม่มีผู้หญิงดีๆ ที่ไหนยอมแต่งงานง่ายหรอก ถ้าไม่หวังเงิน เขาต้องเสียทั้งเงิน เสียทั้งตัวให้เธอ ทั้งๆ ที่เธอเป็นหนี้เขา เริงฤทธิ์เลี้ยวรถเข้าไปยังทางเข้าไร่ รอบกายที่มองเห็นจากตัวรถทำให้หญิงสาวตื่นตาตื่นใจไม่น้อย ที่นี่แลดูอุดมสมบูรณ์และก็คงอากาศดีเพราะมีต้นไม้มาก มีพืชผัก ดอกไม้ และไม้ยืนต้นที่ปลูกเอาไว้ไปจนสุดลูกหูลูกตา “ลงมาเถอะแม่คุณ” เขาเปิดประตูรถด้วยท่าทีเหมือนโกรธเธอมาสักร้อยชาติ กนกรัตน์ลงจากรถอย่างรีบร้อนเพราะกลัวไม่ทันใจคนที่กำลังโมโหอะไรเธอสักอย่าง “อุ๊ย!” เธออุทานเพราะสะดุดขาตัวเองจนเกือบล้ม ดีที่เขาเข้ามาประคองร่างเอาไว้ได้ทัน “ขอบคุณค่ะ” “มุขเก่าๆ ของผู้หญิง ไม่สะดุดขาตัวเองให้ผู้ชายกอดก็ชม้ายชายตาน่ารังเกียจ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม