วันต่อมา
มหาวิทยาลัย
"วันนี้มึงเหม่อลอยนะ เป็นอะไร?" คิมถาม
"กูส่งข้อความไปถามเรื่องสำคัญแต่เฮียลืเล้งไม่ตอบ"
"แปลว่าเขาไม่สนใจไง"
"แต่เขาบอกให้ไปหา"
"กรี๊ดดดดด! แปลว่าเขาสนใจ"
"ร้อนอยากกินไอติม"
"ว่าจะเดินไปซื้อน้ำเดี๋ยวแวะซื้อไอติมให้"
คิมเดินไปสักพักโจ้ก็เดินเข้ามาทัก
"เป็นยังไงบ้างนุ่มนิ่ม" เสียงเข้มถาม "ช่วงนี้เราไม่ค่อยได้เจอกันเลยนะ โกรธอะไรหรือเปล่า"
"ไม่ได้โกรธอะไรเลย อย่าคิดมาก"
"ค่อยโล่งใจ ก็แค่อยากพักนิ่มเข้าสังคมมหาวิทยาลัยจริงๆ ไม่รู้ว่านุ่มนิ่มยังอ่อนประสบการณ์"
"เราอยู่กับแม่สองคน ก็เลยไม่ค่อยไปเที่ยวไหนนอกจากร้านเหล้าแถวบ้านร้านยาดองเจ๊นา"
"ต่อไปถ้าไปเที่ยวอีก เราจะดูแลนิ่มให้ดีกว่าที่ผ่านมา"
แววตาของเพื่อนยังคงจ้องมอง พยายามเป็นมิตรพูดคุยเรื่องเรียนและอีกหลายอย่าง
จากนั้นก็เข้าเรียนคาบบ่าย แล้วแยกย้ายกันกลับบ้าน
ซึ่งวันนี้นุ่มนิ่มมีนัดสำคัญ แต่ก็ยังต้องไป
