บทที่ 17
ความแตก 1
“กว่าจะโผล่หน้ามาได้นะครับไอ้คุณเรย์” พอสทักขณะที่เรย์เดินมาเข้ามานั่งบนโซฟาประจำตำแหน่ง
“ทำไมวะ มีอะไรป่ะ” เรย์ตอบ
“ไม่กล้ามีคร้าบบบ แค่คิดถึง ช่วงนี้ดูสดใสเสียน้ำ เฮ้ย! มีน้ำมีนวลขึ้นนะคร๊าบบบบบมีของดีอะไรบอกเพื่อนมั่ง”
เรย์อมยิ้ม
“วันนี้ดื่มไร”
“เหมือนเดิม…แล้วไอ้เทมป์หล่ะ”
“ช่วงนี้กูมันหัวเดียมกระเทียมลีบ เพื่อนหายหัวหมด ไอ้เทมป์มันก็หมกตัวอ่านหนังสือแล้วก็ซ้อมดนตรีอะไรของมันนั่น แต่กูรู้ว่ามันติดสาว”
“อาการเดียวกันกับมึงนั่นแหล่ะ พวกมึงมีสาวใช่ไหม” พอสจ้องหน้าชายหนุ่ม เรย์ไม่ตอบเขาแค่ยิ้มมุมปากแต่ก็แทบจะเก็บความสุขไว้ไม่อยู่
“โทรชวนไอ้เทมป์มาดื่มหน่อยดีกว่า ไม่ได้รวมแก๊งนานละ” ว่าแล้วเรย์ก็หยิบโทรศัพท์ต่อสายหาเพื่อนรัก
พอสดูจะดีใจเกินใครเพราะได้เพื่อนๆ กลับมาหลังจากต้องดื่มคนเดียวมาหลายคืน
………………………………..
“วันนี้กินอะไรกันดี” วิเวียนถามเพื่อนรักทั้งสอง
