บทที่ 40
ถ้า…..
“หม่ามี๊ หม่ามี๊ออกไปข้างนอกแป๊บนึง” เด็กชายมาเรียกมารดา
หลังจากทานข้าวเย็นสองพ่อก็ช่วยกันล้างจานจนเสร็จก่อนออกไปเล่นนอกบ้าน หญิงสาวจึงขอตัวไปอาบน้ำพักผ่อนปล่อยให้สองพ่อลูกเล่นกันจนพอใจ
“ไปทำไมลูกหม่ามี๊จะนอนแล้ว”
“แป๊บเดียว หม่ามี๊ นะ” เด็กชายดึงมือมารดาให้ลุกออกจากเตียง เกรซเดินตามแรงดึงของเขาไปจนถึงชายทะเล
ภายใต้แสงจันทร์ที่ทอกระทบผิวน้ำ มีแสงจากเปลวเทียนส่องสว่างอยู่ เด็กชายพามารดาเดินมาหยุดตรงชายหาดเบื้องหน้าที่มีเทียนจุดเป็นตัวอักษรที่อ่านได้ว่า
“We love mommy”
“Grace”
“เกรซ พี่รักเกรซนะ” ชายหนุ่มที่ยืนอีกฟากของเทียนบอกกับเธอ“เนตั้นก็รักหม่ามี๊ครับ”
“พวกเรารักเกรซนะ”
“หม่ามี๊ชอบมั้ยครับ เนตั้นกับแดดดี๊ช่วยกันทำ เก่งมั้ย”
“เก่งจ้ะ”
“ยังไม่หมดครับ หม่ามี๊มาทางนี้”
เด็กชายเดินจูงมารดาไปนั่งบนเก้าอี้ผ้าใบชายทะเลข้างๆ นั้นประดับประสาไปด้วยเทียนไขและดอกไม้อ
