บทที่ 39
พ่อ แม่ ลูก
“เย็นนี้แดดดี๊มารับนะคะ คุณตามีประชุมจ้ะ”เกรซ บอกลูกขณะมาส่งที่โรงเรียน
“ครับ หม่ามี๊ เนตั้นอยากไปเที่ยวสามคนพ่อแม่ลูก เนตั้นไม่เคยไปเลย” เด็กน้อยทำเสียงเศร้า
“หม่ามี๊ต้องทำงานน่ะลูก”
“หม่ามี๊ลาให้เนตั้นไม่ได้เหรอ”
“………”
“หม่ามี๊ เนตั้นเป็นเด็กดีไหมครับ”
แหน่ะพ่อลูกชายตัวดี ไปอยู่กับพ่อไม่เท่าไหร่ชักจะได้นิสัยต่อรองเก่งมาแล้ว
“เดี๋ยวหม่ามี๊จะลองลางานดูนะ”
“เย้ๆๆๆๆๆๆ เดี๋ยวเย็นนี้เนตั้นจะบอกแดดดี๊ให้เตรียมตัวนะครับ รักหม่ามี๊ที่สุดในโลก”
ปากหวานจริงๆ เลยนะพ่อลูกชาย
…………………………………………
“หม่ามี๊เร็วๆ เข้า” เด็กชายร้องเรียกมารดาให้มาขึ้นรถขณะที่เขานั่งอยู่บนคาร์ซีทข้างคนขับ
“เนตั้นจะช่วยแดดดี๊ดูทางเองครับ”
“จ้ะ ตามสบายเลยจ้ะ” มารดากล่าวออกมาด้วยความหมั่นไส้สองพ่อลูกที่เข้ากันดีเป็นปี่เป็นขลุ่ย
“คุณตา คุณยายเนตั้นไปแล้วนะครับ เดี๋ยวเนตั้นเอาน้ำทะเลมาฝาก”
คุณต
