1.31 PM.
"ล็อกห้องดีๆ ล่ะแก้มมีอะไรโทรหาพี่ได้ตลอด โอเคนะ?"
"ค่ะ ขอบคุณที่เลี้ยงข้าวนะคะ"
"ครับ"
ฉันยิ้มให้พี่ไททัน และยกมือไหว้เขาก่อนจะลงจากรถและยืนรอซันเพราะซันโดนพี่ไททันเรียกไว้ก่อนเขาจะลงจากรถ และไม่นานซันก็ลงจากรถด้วยใบหน้างอง้ำ..พอยิ่งเห็นแบบนี้ฉันยิ่งเป็นห่วงซันเลยแล้วก่อนมาหอพี่ไททันพาแวะไปล้างแผลที่โรงพยาบาลด้วยฉันเลยไปขอพยาบาลดูวิธีล้างด้วยเลยเพราะมันล้างเองได้
"ซันจะไปไหนอีกไหม?"
"ไปค่ะ" ซันว่าพร้อมกับเดินมาควงแขนกับฉันและถอนหายใจออกมาเบาๆ "ไปเล่นห้องแก้มได้แมะ"
"ได้สิ แต่ไม่มีอะไรให้เล่นนะ"
"เล่นแก้มไง"
"ห๊ะ"
"เล่นเกมน่ะ เกมในไอโฟน"
"อ่อ โอเคๆ ไปเถอะ"
ซันพยักหน้าช้าๆ และเดินควงแขนฉันขึ้นไปบนห้อง วันนี้ซันดูเหนื่อยๆ นะคงเพราะต้องกินยาแก้อักเสบก่อนอาหารแล้วก็ยังดูเจ็บแผลอยู่เขาเลยดูเหนื่อยมากกว่าปกติ
"ซันนอนเล่นที่เตียงก็ได้นะเดี๋ยวแก้มขอเคลียร์งานสักหน่อย"
"ทำไมง
