EP.3
2021 คำ
6.36 PM.
"เดือนกับดาวเรามาแล้วค่าา"
ฉันยกมือไหว้พี่เลี้ยงที่จะดูแลตอนแข่งดาวเดือนของมหาลัยขณะที่ซันเดย์ก็ยิ้มให้พี่ๆ อย่างเป็นกันเองและเหลือบมองพี่พลอยที่กำลังนั่งอยู่อีกมุม พี่พลอยก็มองซันเหมือนกันแถมยังยิ้มให้กันด้วย..
"ตรงนี้ว่าง"
ฉันเลิกคิ้วและยิ้มให้กุนซือที่ขยับเก้าอี้ให้ฉันนั่งข้างๆ ฉันจึงนั่งพร้อมกับซันที่นั่งเก้าอี้ตัวถัดไป
"ไม่รู้ว่าแก้มอยากกินน้ำไรเลยไม่ได้ไปเอามาไว้ให้นะ"
"เพื่อนไม่จริงนะคะแบบนี้แก้มชอบน้ำสไปรท์ค่ะ!"
"...เลิกกันท่ากูอีซัน"
ซันเดย์เบะปากใส่กุนซือทันทีก่อนจะหันไปคุยกับพี่ๆ ขณะที่ฉันก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ และหันมองกุนซือที่กำลังกินอยู่
"ขอโทษแทนซันด้วยนะอย่าไปถือสาคนบ้าเลย"
"ถ้าถือสามันคงได้ต่อยกันตั้งแต่วันรับน้องแล้วล่ะ"
"ฮ่าๆ เดี๋ยวไปเอาน้ำก่อน"
ฉันว่าและหันไปหยิบแก้วของซันติดมือมาด้วย ซันมันชอบกินน้ำส้มอะไรที่เป็นส้มมันชอบหมดไม่ว่าจะส้มจริงส้มปลอม ฉันเดินกลับมาพร้อมกับแก้วน้ำในมือและวางให้ซันที่ทั้งกินทั้งพูดกับพี่ๆ อยู่ คือพี่ๆ ส่วนมากเป็นสาวสองเลยคุยกันสนุกเลย
"เอาจริงยายอยากรู้มากว่าทั้งแก้มกับซันสนิทกันขนาดไหนอ่ะ ดูดิแม้แต่น้ำยังไม่ต้องบอกกันเลยว่าจะเอาไร คือผัวพี่ยังไม่รู้ใจพี่ขนาดนี้เลยนะ"
ฉันที่เพิ่งจะนั่งลงที่เก้าอี้เลิกคิ้วขึ้นอย่างงงๆ ขณะที่ซันก็หันมามองฉันและหันไปยิ้มให้พี่นัทตี้ที่ถามแบบนั้น
"สนิทตั้งแต่อยู่ในท้องแม่อ่ะค่ะ เนี่ยหนูกะแก้มเกิดวันเดียวกันด้วย"
"จริงน่ะ!? ซันมันตอแหลเจ๊ป่ะเนี่ยแก้ม??"
"จริงๆ ค่ะ แม่เราสนิทกันมาก"
ฉันตอบเมื่อพี่นัทตี้ถามซึ่งนั้นทำเอาพี่ๆ ต่างมองมาอย่างไม่เชื่อสายตา
"ยายก็ว่าแต่ว่าซันตอแหลอ่ะ จริงๆ ซันพูดแต่เรื่องจริงนะคะแม่ไม่สอนให้ตอแหล"
"จ้า ฉันเชื่อแกก็ได้ซัน!"
"เออแล้วงี้คนเขาไม่คิดว่าซันคบกับแก้มเหรอ มาช่วงแรกมีแต่คนว่าคบกัน"
ซันหัวเราะทันทีเมื่อพี่อีกคนถามก่อนซันจะโอบไหล่ฉันพร้อมกับเอาหัวมาชิดกัน
"ใครจะคิดก็ปล่อยให้เขาคิดไปเถอะค่ะซันปฏิเสธเรื่องนี้จนเอือมล่ะ แต่ถ้าถามว่าซันกับแก้มสนิทกันขนาดไหน.." ฉันเว้นวรรคและหันมามองฉันยิ้มๆ "เราสองคนสนิทจนเราเหมือนเป็นพี่น้องกันเลยล่ะ"
...เพื่อนว่าแย่แล้วซันยังจะให้ฉันเป็นพี่น้องอีกเหรอ ฉันยิ้มออกมาบางๆ และพยายามทำหน้าให้ปกติที่สุดก่อนจะก้มหน้าก้มตากินชาบูต่อเงียบๆ
"ชิ้นนั้นมันยังไม่สุกนะ"
พรึบ
ฉันเลิกคิ้วมองกุนซือที่ใช้ตะเกียบคีบเนื้อในถ้วยของฉันที่เพิ่งคีบมาวางไปต้มต่อ เขาเหลือบมองฉันและยกยิ้มนิดๆ ก่อนจะหันไปกินต่อหน้าตาเฉย...ใส่ใจดีจัง
"แก้ม.."
หลังจากกินไปสักพักใหญ่ๆ จนอิ่มซันเดย์ที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็ขยับมากระซิบฉันเบาๆ
"ว่าไง?"
"เมื่อกี้ซันคุยกะพี่พลอยแล้วคือพี่พลอยไม่ได้เอารถมา"
ฉันสบตากับซันทันทีก่อนจะเหลือบมองพี่พลอยที่กำลังนั่งคุยกับเพื่อนอยู่อีกโต๊ะ แต่สายตาเธอก็เหลือบมามองซันเดย์พร้อมกับยิ้มให้อย่างเขินๆ ...ฉันหันมองซันอีกครั้งเพราะรู้ว่าซันต้องการอะไร นี่แหละข้อเสียของการเป็นเพื่อนสนิท
"เดี๋ยวซันไปส่งพี่พลอยก่อนก็ได้นะ"
"จะดีเหรอแก้ม เดี๋ยวซันไปส่งแก้มก่อนแล้วซันค่อยวนมารับพี่พลอยดีแมะ"
"คิดว่าดีเหรอที่ให้พี่พลอยรอ?"
ซันเงียบไปทันทีขณะที่ฉันก็ยิ้มให้ซัน
"แก้มรอได้ไม่เป็นไรหรอก"
"เดี๋ยวกูไปส่งแก้มเอง"
ทั้งฉันและซันหันมองกุนซือทันทีขณะที่เขาก็หันมามองฉันและซันด้วยสายตานิ่งเรียบ
"กุนเอารถมาเหรอคะ?"
"เออ"
"ดีเลย งั้นฝากแก้มด้วยน๊า"
"มึงนี่ออกสาวนะแต่ไปๆ มาๆ แม่งดูตีหิดกว่าพวกกูอีก"
ซันมองแรงกุนทันทีขณะที่ฉันก็ได้แต่ยิ้มแห้งก่อนเวลาแยกย้ายจะมาถึง ซันขอปลีกตัวไปตามพี่พลอยทันที เพราะพวกเขาคงยังไม่อยากให้ใครรู้ส่วนฉันก็เดินตามมาขึ้นรถของกุนซือ เขาขับมาส่งฉันจนถึงหน้าหอ
"ขอบคุณนะกุน เจอกันวันจันทร์นะ"
"เดี๋ยว"
ฉันที่กำลังจะหันไปเปิดประตูรถหันมองกุนทันทีขณะที่คนตรงหน้าก็เท้าแขนกับพวงมาลัยรถและหรี่ตามองฉัน
"กูมีเรื่องจะถาม"
"อืม ว่าไง?"
"จะว่ากูเสือกก็ว่าได้นะ แต่มึงชอบไอ้ซันใช่ไหมแก้ม?"
(ซันเดย์)
"ขอบคุณนะซันที่มาส่งพี่"
"ไม่เป็นไรเลยค่ะซันอยากมาส่งอยู่แล้ว"
เค้ามองพี่พลอยที่กำลังยืนยิ้มให้อย่างเขินๆ ขณะที่เค้าเองก็เขินไม่แพ้กัน พี่พลอยพยักหน้าให้และโบกมือไปมาด้วยรอยยิ้ม แงง..ทำไมน่ารักได้ขนาดนี้กันคะเนี่ย!
"งั้นพี่ขึ้นห้องก่อน"
"เอ่อ..พี่พลอยคะ"
"ว่าไง?"
พี่พลอยหันมามองเค้าและพร้อมเลิกคิ้วด้วยความแปลกใจเพราะซันที่เรียกเธอไว้ เค้ายิ้มให้พี่พลอยพร้อมกับมองเธออย่างเขินๆ
"ซันคะมีอะไรรึเปล่า?"
เค้าเบิกตานิดๆ ก่อนจะหัวเราะกลบความเขินอายของตัวเอง
"ซันแค่อยากจะบอกพี่พลอยน่ะค่ะว่าซันชอบพี่พลอยจริงๆ"
"เอ่อ.." พี่พลอยเม้มริมฝีปากมองเค้าทันทีก่อนเธอจะลูบหัวตัวเองช้าๆ แต่ท่าทีแบบนี้มันน่ารักชะมัด! "คือพี่นึกว่าซันจะพูดเล่น"
"ซันไม่ได้พูดเล่นนะคะ"
พรึบ
เค้ารีบตอบพี่พลอยทันทีพร้อมกับก้าวลงจากรถตัวเองไปยืนอยู่ตรงหน้าเธอ พี่พลอยเงยหน้ามองเค้าและสบตากันอย่างเขินๆ
"จริงๆ เหรอที่ซันไม่ได้คบกับน้องแก้ม.."
"คะ? ทำไมซันต้องคบกับแก้มล่ะ?"
พี่พลอยหัวเราะออกมาเบาๆ และเม้มปากมองเค้า
"ก็สองคนดูเหมาะสมกันหนิ พี่จะไปสู้ไรน้องแก้มได้ถ้าน้องแก้มชอบซัน"
"ฮ่าๆ ไม่มีวันนั้นหรอกค่ะพี่พลอย แก้มไม่ชอบซันหรอกเราเป็นเพื่อนกันจริงๆ นะคะ"
"...ถ้าซันพูดมาขนาดนี้พี่คงเถียงอะไรไม่ได้แล้วแหละ"
เค้ายิ้มกว้างทันทีพร้อมกับเอียงคอมองพี่พลอยขณะที่เธอก็ขยับตัวหลบสายตาเค้าที่กำลังจ้องมองอยู่ พี่พลอยตีไหล่เค้าเบาๆ และดันให้เค้าขยับออกพร้อมเงยหน้ามามอง
"ไม่ต้องมาทำตัวรุ่มร่ามกับพี่นะซัน ถ้าจะจีบพี่อ่ะยากนะ"
"ยากแค่ไหนซันก็จะสู้ค่ะ แม่บอกอย่าท้อกับเรื่องแบบนี้"
"ฮ่าๆ โอเคๆพี่ขึ้นห้องแล้ว"
"ค่ะ เดินดีๆ นะคะระวังตกหลุมรักซันล่ะ"
"มุขเก่ามากเถอะ"
"คลาสสิกนี่แหละค่ะ รับรองความคลาสสิกของซันจะทำเอาพี่โงหัวไม่ขึ้น"
"ไปๆ"
"เดี๋ยวถึงห้องจะทักหานะคะ"
เค้าขยิบตาให้พี่พลอยที่กำลังหันมามองขณะที่เธอก็หันหน้าหนีและเดินขึ้นห้องไปอย่างเขินๆ เขินแน่ค่ะซันดูออกซันเรียนมากฮ่าๆ เค้าก้าวขึ้นรถและขับกลับมาที่หอตัวเองที่อยู่ไม่ไกลจากหอพี่พลอยอย่างอารมณ์ดี...อารมณ์ดีดิก็คนมีแววจะจีบติดแบบนี้อ่ะ
"โอเค ขับรถดีๆ นะ"
เสียงแก้มหนิ..เค้าขมวดคิ้วและหันมองไปทางตึกหญิงซึ่งเป็นแก้มที่เพิ่งจะลงจากรถยนต์ อ้าวนึกว่าถึงนานแล้วทำไมแก้มเพิ่งลงจากรถล่ะ?
"แก้ม"
"อ้าว มาแล้วเหรอซัน"
แก้มหันมามองเค้าและดูเหมือนแก้มจะตกใจในทีแรกนะ แก้มยิ้มให้เค้าบางๆ พร้อมกับรถของกุนซือที่ขับออกไปไม่คิดจะเปิดกระจกมาลาเค้าเลย...เย็นชาจังผู้ชายคนนี้!
"เค้านึกว่าแก้มจะขึ้นห้องแล้วอ่ะ"
"พอดีคุยกับกุนเรื่องงานกลุ่มน่ะ" แก้มตอบยิ้มๆ ซึ่งนั้นทำเอาเค้าขมวดคิ้วพร้อมกอดอกมอง "ทำไมทำหน้าแบบนี้ล่ะซัน?"
"กุนนี่จะจีบแก้มเหรอคะรึยังไงหลายรอบแล้วนะกุนอ่ะ"
"ฮ่าๆ จีบอะไรเพื่อนกันหมดแหละ"
"ไม่ได้นะคะแบบนี้ กุนนี่ซันขอเลยเห็นหน้าก็รู้แล้วว่าตี๋หิด"
"เหมือนซันน่ะเหรอ?"
"บ๊ะ! ยัยคนนี้นิ!"
เค้าถลึงตามองแก้มทันทีที่แก้มแซะกลับมาแบบนี้ เล่นพูดแบบนี้ซันก็แก้ต่างไม่ได้สิคะเพราะซันดันติดจริง
"ไม่มีไรหรอก แล้วก็นะถ้าแก้มจะมีแฟนแล้วมันจะทำไมแก้มก็อยากลองมีแฟนบ้างนะ"
"มีอ่ะมีได้ค่ะแต่ต้องผ่านตาซันก่อน ซันเป็นผู้ปกครองแก้มนะเผื่อลืมแล้วถ้าเขามาเพื่อหวังอะไรแก้มทำไมไม่แย่เหรอแบบนี้พี่ทั่นด่าเค้าตาย"
"ที่พูดมาคือไม่ได้ห่วงแก้มใช่ไหม ที่พูดมานี่คือกลัวโดนพี่ไททันด่า?"
"ก็แน่สิคะ!"
แก้มมองเค้าและยิ้มบางๆ พร้อมกับพยักหน้า
"จ้าๆ รู้แล้วๆ แก้มขึ้นห้องล่ะนะ"
"ทำแมะขึ้นเร็วจังซันกะจะชวนไปเซเว่นสักหน่อย"
"เหนื่อยๆ น่ะ"
เค้าเม้มปากมองแก้มด้วยความน้อยใจทันทีที่แก้มพูดแบบนั้นขณะที่แก้มก็มองเค้าก่อนจะถอนหายใจออกมาและกลอกตาใส่อย่างเซ็งๆ
"โอเคซันโอเค แก้มจะไปเป็นเพื่อนละกัน"
"เย้! มามาดะซันเลี้ยงไอติมนะ"
"ซันอยากกินเองเถอะ"
"ง่า วันนี้แก้มดุอ่ะไม่ดุซันสิคะ"
เค้าหยิกแก้มแก้มเบาๆ และควงแขนกับแก้มเดินไปเซเว่น แต่ถึงแก้มจะดูไม่อยากมาแต่สุดท้ายก็ต้องมาเพราะทนที่เค้าอ้อนไม่ได้อยู่ดีแหละ..แก้มอ่ะใจอ่อนตลอดและมันดีเพราะเค้าก็ชอบที่แก้มใจดีกับเค้าแบบนี้
"ซันลืมเล่า!"
แก้มที่กำลังนั่งตักไอติมอยู่ข้างๆ ในเซเว่นหันมองเค้าทันทีก่อนเค้าจะหยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดแชทที่เพิ่งตอบพี่พลอยให้แก้มดู
"เนี่ยย เปงไงคลคลนี้!!"
"จีบติดแล้วเหรอ?"
"ยังหรอกค่ะแต่ไม่นานได้ติดแน่!"
เค้าตอบแก้มอย่างมั่นอกมั่นใจขณะที่แก้มก็พยักหน้าและหันมองเค้า
"ทำไมซันถึงชอบพี่พลอยล่ะ?"
"หืม?" เค้าเลิกคิ้วก่อนจะยิ้มบางๆ "ก็พี่พลอยน่ารักไงบอกไปแล้ว"
"นึกว่าซันจะดูคนที่นิสัยมากกว่า"
"โอ๊ยแก้มคะ สมัยนี้เค้าไม่เสียเวลาดูไรเยอะแยะหรอกแค่เค้าถูกใจเค้าก็จะเอาแล้ว"
แก้มที่กำลังจะเอาช้อนเข้าปากชะงักมองเค้านิดๆ เค้าจึงขยับไปอ้าปากงับกินไอติมที่กำลังละลายเข้าปากแทน แก้มถลึงตามองหน่อยๆ ขณะที่เค้าก็ยักไหล่และหันมากดตอบแชทกะพี่พลอยต่อ
"ซันนี่ไม่เปลี่ยนเลยนะชอบใครก็พุ่งใส่ก่อนตลอด"
"ไม่พุ่งก็มีแต่นกอ่ะค่ะ" เค้าตอบแก้มและหันมอง "ชอบใครก็บอกเขาไปเลยดิทำไมต้องเก็บซ่อนความรู้สึกด้วย แบบนั้นอึดอัดจะตายคือถ้าจะหน้าแหกก็ปล่อยมันแหกไปเลย"
"แต่บางคนที่เขาไม่บอกเพราะเขาไม่อยากทำลายความสัมพันธ์ก็ได้นะ"
"แก้มคะ" เค้าสบตากับแก้มพร้อมกับเอื้อมมือไปลูบหัวแก้มเบาๆ "อย่าว่าซันสอน..ถ้าคนมันไม่อยากทำลายความสัมพันธ์มันจะรู้สึกเกินเลยแต่แรกทำไม?"
"..."
"ถ้าแบบนั้นมันไม่มีความสัมพันธ์อะไรแต่แรกหรอกค่ะ ถ้าอีกคนมันไม่ได้รู้สึกเหมือนเดิมแล้วน่ะ"
- ผู้เขียน
