“เสร็จแล้วก็ออกไปสิคะ ณดาจะดูแลพี่ไดจิเอง”
ณดาออกปากไล่ภูภูมิกับปกป้อง ที่พอวางไดจิลงแล้วไม่ยอมลุกไปไหน แถมยังนอนขนาบข้างไดจิเอาไว้อีก
“พี่เมาครับ วันนี้คงขับรถกลับไม่ไหว พี่นอนกับไดจิเลยดีกว่า น้องณดากลับไปพักเถอะครับ พี่ดูแลเพื่อนพี่ได้”
ภูภูมิกลัวเพื่อนรักพลาดท่าให้ณดา เลยตั้งใจจะนอนเป็นเพื่อนไดจิ
“แต่/รึน้องณดาจะมานอนกับพวกพี่ก็ได้นะครับพี่ไม่ถือ”
ปกป้องลุกขึ้นนั่ง ตบที่นอนเบาๆเป็นการเรียกให้ณดามานอนข้างๆ
“อี๋ ไม่เอาหรอก เชิญพวกพี่เถอะ”
ณดารีบเดินตึงตังออกไปทันที
“เฮ้อ!!!”
ภูภูมิได้แต่ถอนหายใจ เมื่อณดากลับไปแล้ว
“เอาไง มึงจะนอนนี่ป่าว”
เพื่อนๆได้แต่ปรึกษากัน
“คงต้องนอนเป็นเพื่อนมันซักคน วันนี้กูนอนเอง”
ปกป้องอาสานอนก่อน
“เค งั้นกูกับคนอื่นๆกลับแล้วนะ”
ปกป้องพยักหน้า ช่วงนี้คงต้องช่วยกันดูไปก่อน
“ลินิณญ์ กลับมาหาพี่”
“เฮ้ยไอ้เชี่ยไดจิ กูขนลุกหมดแล้วเนี่ย”
เมือโดนคนเม
