“ มีอะไรหรือเปล่า ถึงได้โทรหาฉันแต่เช้า”
(ลินิณญ์ มีเรื่องที่แกควรต้องรู้ ถ้าแกตัดสินใจจะคบกับพี่ภีมจริงๆ ฉันไม่อยากรู้สึกผิดกับแกทีหลัง)
“ พูดมาเถอะ ฉันรอฟังอยู่”
เมื่อได้ยินเจนิสพูดแบบนั้น ใจของฉันกลับไม่ได้เต้นตึกตักอะไรเลย ไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นกับคำที่เพื่อนจะบอก ไม่ว่าเรื่องนั้นจะเป็นเรื่องดีหรือว่าเรื่องร้าย
(จำคืนที่เราไปเลี้ยงฉลองเรียนจบกันได้ไหม วันนั้นหลังจากที่ฉันตามหาแกไม่เจอ ฉันก็ไปเจอเข้ากับพี่ภีม แต่ด้วยความที่เราทั้งคู่เมา ทำให้เรื่องทุกอย่างมันไปจบลงที่เตียง ฉันต้องเล่าให้แกฟัง กลัวถ้าแกรู้แล้วจะเสียใจทีหลัง)
เงียบ
(ลินิณญ์ แกโกรธฉันหรือเปล่า แต่ถ้าฉันไม่พูดอะไรเลยมันคงจะอึดอัดไม่น้อย)
“ จริงๆแล้ว ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับพี่ภีมหรอก ฉันพิสูจน์ตัวเองมาแล้ว ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขาเหมือนพี่ไดจิเลย ฉันรู้สึกเหมือนเค้าเป็นแค่พี่ชายมากกว่า”
ฉันตอบเพื่อนตามความจริง ทบทวนอย
