ไดจิเดินกลับมาพร้อมยาลดบวม กับยาแก้อักเสบ ลินิณญ์รับมาแล้วกระดกน้ำตามอย่างว่าง่าย ไม่ว่าจะปฏิเสธเขายังไง ก็ไม่มีทางชนะคนเอาแต่ใจหรอก
“ พี่ๆคะ หนูขึ้นเรียนแล้วนะคะ”
เธอบอกพี่ๆ ที่ไม่ได้รวมเขาอยู่ในนั้น เพราะลินิณญ์ ไม่มองหน้าของเขาด้วยซ้ำ
“พี่ไปส่ง”
ไดจิเดินกึ่งวิ่งตามคนตัวเล็กไป จนถึงห้องเรียน
กลัวว่าเฟย์ย่าจะมาหาเรื่องเธออีก
“พี่จะเข้าไปด้วย”
กลุ่มของพี่ไดจิมากันครบทุกคน รวมทั้งปลายฝน ลีโอ และก็มะปราง และเป็นไดจิที่จะเข้าไปด้วย เพราะสภาของคณะคือราชาปี4 ที่เขารู้จักกันดี
“งั้นพวกพี่ๆรอกันข้างนอกนะคะ ปลายกับพี่ไดจิ จะเข้าไปกับน้องๆเอง”
ทุกคนพยักหน้า พร้อมหาที่นั่งรออยู่ด้านนอก
“มากันแล้วเหรอครับ นี่พี่สายฟ้า พี่สุดเขต พี่ชาร์ พี่กุ้งนาง พี่เยลลี่ สภาของคณะเรา ”
ราชาแนะนำให้น้องๆได้รู้จัก
“สวัสดีค่ะ/สวัสดีค่ะ”
ลินิณญ์กับเพื่อนๆทำความเคารพรุ่นพี่สภาคณะ ส่วนอีกฝ่ายยังไม่มา
“นั่
