“เชิญนั่งครับ นายบอกให้รอซักครู่”
พวกเราทั้ง 10 คนเดินเข้ามาภายในคฤหาสน์หรู ก่อนจะถูกชายชุดดำเดินนำให้เข้ามาภายในห้องโถงกว้างใหญ่ ด้านในบริเวณจะมีแต่เฟอร์นิเจอร์และของตกแต่งชั้นดี และหลอดไฟด้านบนที่ห้อยระโยงระยางลงมา ก็คงมีมูลค่าหลายแสนบาท พวกเรานั่งรอตามที่ชายชุดดำบอก ไม่นานเท่าไหร่นัก ชายคนเมื่อครู่ที่เดินลงมาคุยกับพวกเราจากรถตู้ ก็เดินเข้ามานั่งที่โซฟาตัวยาว พร้อมกับพาดแขนไปที่พนักโซฟา
ราวกับว่าเขาคือราชสีห์ และตามมาด้วยมาเฟียโจเซฟกับโจฮัน
“ สวัสดีครับ/สวัสดีครับ”
พวกเราทุกคนต่างก็ยกมือไหว้ เพราะดูยังไงพวกเราก็เด็กกว่ามาก
“ บอกจุดประสงค์ ที่พวกคุณมาที่นี่ให้ผมฟัง”
น้ำเสียงเย็นยะเยือกนิ่งเรียบเอ่ยถาม ใบหน้าที่เต็มไปด้วยหนวดเครา ยิ่งทำให้ดูน่าเกรงขามและดูน่ากลัวขึ้นไปอีก แววตาคู่คมดุคู่นั้น แทบจะฆ่าคนได้เลยทีเดียว
“ สวัสดีครับ ผมชื่อไดโจ เป็นพี่ชายของไดจิ ซึ่งชอบพอกับลินิณญ์ ซึ่ง
