“แต่จริง ๆ แล้วพ่อทองเอกลูกชายของฉันตกหลุมรักแม่ดอกแก้วหลานสาวของแม่อินจริงๆ หนา เลยรบเร้าให้ฉันกับพี่สิงห์มาทาบทามสู่ขอ มิทราบว่าแม่อินจักรังเกียจลูกชายของฉันไหม” “ฉันมิได้รังเกียจรังงอนพ่อทองเอกดอก” “ดีเลย งั้นฉันจักจัดเตรียมสินสอดทองหมั้นให้พร้อม แม่อินอยากเรียกร้องเท่าใดก็บอกฉันมาได้เลยหนา” “ประเดี๋ยวก่อนแม่บุญ ฉันบอกว่ามิได้รังเกียจแต่มิได้หมายความว่าจักยกหลานสาวให้ออกเรือนกับลูกชายของแม่บุญดอกหนา” “อ้าว...” สองสามีภรรยาร้องออกมาพร้อมกัน “เรื่องการออกเรือนสำคัญต่อชีวิตของแม่ดอกแก้ว ด้วยเหตุนี้ฉันจึงมิบังคับใจแม่ดอกแก้ว แลต้องถามความสมัครใจของแม่ดอกแก้วก่อนเป็นสำคัญ” “คุณเพียรกับคุณหนูดอกแก้วกลับมาแล้วเจ้าค่ะคุณอิน” บ่าวขึ้นมาเรือน และไม่กี่อึดใจสองอาหลานก็ขึ้นเรือนมาพร้อมกัน ดอกแก้วยกมือไหว้สิงห์และบุญ รวมถึงทองเอกอย่างเสียไม่ได้ ก่อนจะนั่งลงทางด้านหลังของคุณอาทั้งสองอย่างสงบเส