แสงแก้วทำท่าอาเจียนอย่างหมั่นไส้ แต่รวีบงกชไม่สนใจ เดินไปจับมือของมาร์ติเนซลูบไปมา
“เราสองคนรักกัน...หวังว่าเธอจะหลีกทางให้พวกเรานะ สราวลี”
สราวลีทนไม่ไหวอีก หล่อนจึงรีบวิ่งหนีออกไปจากห้องพักฟื้นของมาร์ติเนซ แสงแก้วตกใจ
“คุณหนูคะ จะไปไหนคะ”
“คงรีบไปเซ็นใบหย่ามั้ง”
รวีบงกชหัวเราะเยาะดังลั่น
แสงแก้วกัดฟันแน่น ชี้หน้าอย่างโมโห
“ฝันไปเถอะว่าจะได้อย่างที่หวัง นังอสรพิษ” แสงแก้วด่าเสร็จก็รีบวิ่งตามเจ้านายไปทันที
รวีบงกชยืนยิ้มอย่างสะใจ “เกมนี้ฉันต้องชนะเท่านั้น คุณมาร์ตจะต้องเป็นของฉันคนเดียว” แล้วหล่อนก็เดินเข้าไปหยุดใกล้ๆ เตียงอีกครั้ง มองใบหน้าหล่อจัดที่มีแผลฟกช้ำหลายแห่งด้วยความสำนึกผิด “รวีขอโทษนะคะที่ทำให้คุณเจ็บขนาดนี้”
ผัวะ!
ประตูห้องถูกเปิดออกอีกครั้ง และร่างของแทนไทก็ก้าวเข้ามา รวีบงกชเอ่ยทักทาย
“อ้าวแทน มาเยี่ยมคุณมาร์ตด้วยเหรอ”
“ครับ” สีหน้าของแทนไทบึ้งตึง เขาเด
