@PK university
เธอเดินลงจากรถของดารินหลังจากที่เธอมารับฉันที่คอนโดเมื่อเช้า
"รีบไปกันตอนขับเข้ามาฉันเห็นลิตานั่งรอเราอยู่ที่โต๊ะไม้หินอ่อนหน้าคณะคนเดียว"
เธอกับดารินรีบเดินไปหาลิตาที่ตอนนี้นั่งเล่นโทรศัพท์รอเพื่อนคนอื่นอยู่คนเดียว
"มาเร็วนะลิตา"
"ดารินกับอันวามาเร็วมาก ฉันมาตั้งนานแล้ว"
"แล้วเพื่อนคนอื่นตอนไหนจะมาเนี่ย"
"นั่นไงฟ้าใสเดินมาแล้ว แดเนียลกับครามก็มาพอดี"
"หวัดดีฟ้าใสแดเนียลครามทำไมมาช้าจัง"
"ฟ้าว่าฟ้าไม่ช้านะแต่พวกเธอมาเร็วมากกว่า"
"เอ่อใช่ เรามากันเร็วจริงๆอีกตั้งยี่สิบกว่านาทีกว่าจะเข้าเรียน"ดารินหันไปหาเธอ
"เราเพิ่งรู้นะว่าอันวาสนิทกับพี่ลูคัสขนาดนี้"ลิตาที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ก็พูดขึ้นมา
"ทำไมเหรอลิตา"ดารินหันไปถามลิตาเพราะเพื่อนพูดถึงพี่ชายตัวเองกับเพื่อนสนิท
"ก็เมื่อวานฉันไปทานข้าวกับพี่เอเดนแต่เจออันวามาทานข้าวกับพี่ลูคัสเลยชวนมาทานด้วยกัน"
"เธอไปกับพี่ลูคัสตอนไหนทำไมฉันไม่รู้เรื่อง"ดารินหันมาถามเธอเพื่อเค้นเอาคำตอบ
"กะ...ก็ตอนกลับนั้นเหละพอดีว่าพี่ลูคัสอยากทานข้าว เราเลยแวะทานกันก่อนกลับไง"
"ฉันนึกว่าเธอจะมีซัมติงกับพี่ชายฉันซะอีก"
"ไม่มีหรอกดาเพ้อเจ้อแล้วนะ"
"เมื่อวานพี่เอเดนลงรูปแล้วหล่อมากฉันอิจฉาแกลิตา นี่ฉันแอบปลื้มแฟนเพื่อนหรอเนี่ย"
"ดารินแอบชอบพี่เอเดนของลิตาเหรอ"
"เราไม่ได้ชอบแบบคนรักนะ เราแค่ชอบเพราะพี่เขาหล่อแค่นั้น"
"เราล้อเล่นดาไม่ต้องตกใจขนาดนั้น"
"วันพุธนี้หยุดยาวจนถึงวันอาทิตย์มีใครอยากไปทะเลไหมดากับอันวาจะไปทะเลกับพวกพี่ชายฉัน พวกพี่ลูคัสแล้วเพื่อนๆของเขา พี่เอเดนก็ไปลิตาก็คงไปด้วยใช่ไหม"
"ใช่ พี่คริสเตียนชวนเราอยู่"
"ฟ้าไป"ฟ้าใสยกมือขึ้น"
"สองหนุ่มแดเนียลความไปไหม"
"อืม/ไป"
"โอเคไปหมดนะเดี๋ยวเราทักบอกพี่เราก่อนให้จองโรงแรมที่พักไว้ด้วย"
"แล้วเราไปทะเลที่ไหนหรอดาริน"
"ภูเก็ตค่ะคุณฟ้าใสคนสวย"
"อีกแค่สามวันเองตื่นเต้นมาก อยากไปแล้วเราไปซื้อชุดบิกินี่กันไหมสาวๆ"ฟ้าใสหันไปชวนเพื่อนๆ
"ไป/ไป"
"อันวาไป"ดารินหันหน้าเอ่ยถามเธอ เธอก็พยักหน้าเพื่อเป็นคำตอบให้เพื่อน
"โอเคไปหมด หนุ่มๆวันนี้สาวๆจะไปซื้อชุดของผู้หญิงนะคะ"
"อืม/โอเค"
"อีกห้านาทีจะถึงเวลาเรียนแล้วไปกัน"มีเพื่อนคนที่เรียนด้วยกันคนหนึ่งตะโกนขึ้น เพื่อนๆทุกคนเรียบเดินเข้าห้องเรียน
หลายชั่วโมงต่อมา...
"ไปด้วยกันนะ"
"เราไม่อยากไป"หลังจากที่เธอไปเดินซื้อของกับเพื่อนๆที่ห้างสรรพสินค้าเพราะอีกสามวันเราจะไปเที่ยวทะเลกัน ตอนนี้เธอก็นั่งอยู่ที่คอนโดของดารินเพราะเธออยากชวนฉันไปงานวันเกิดป้าของตัวเองนั้นก็คือแม่ของพี่ลูคัส
"ทำไมหล่ะ"
"เธอก็รู้ว่าฉันไม่ชอบงานแบบนั้น"
"งานวันเกิดป้าฉันทั้งทีถ้าฉันไม่ไปต้องโดนคุณแม่บ่นแน่ แกไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยนะ"
"แต่ฉันไม่รู้จักใครสักคน"
"แกก็แค่ยืนอยู่ข้างฉัน นะเพื่อนรัก"
"ก็ได้"
"ไปแต่งตัวกัน"
เธอเดินตามดารินมายังตู้เสื้อผ้าของเธอเพื่อเลือกชุดไปงานวันเกิดเธอพยายามหาชุดที่เรียบร้อยที่สุดหาอยู่นานก็ได้มาหนึ่งตัวซึ่งเป็นเดรสสีฟ้ารัดรูปโชว์หน้าอกนิดหน่อย พอเธอเลือกได้แล้วก็รีบเดินเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำพร้อมกับรีบเดินกลับออกมาเพื่อให้ดารินดูว่าพอใช้ได้ไหม
"พอใช้ได้ไหม"
"ได้สิ เวลาแกใส่ชุดของฉันแล้วออร่าแกออกมากเพราะชุดของฉันมันเหมาะกับผิวขาวอมชมพูของแก"
"ดาก็รีบเข้าไปเปลี่ยนชุดได้แล้วจะได้รีบไปกัน ตอนนี้มันทุ่มกว่าแล้ว"
"ได้ๆ"
@งานวันเกิด
เธอเดินเข้ามาในงานวันเกิดแม่ของพี่ลูคัส พร้อมกับเพื่อนสนิทของเธออย่างดาริน คนในงานค่อนข้างเยอะเพราะครอบครัวของลูคัสเป็นนักธุรกิจ
"ฉันจะพาแกไปแนะนำให้คุณป้ารู้จัก"
"จะไปแนะนำทำไม เราคงจะไม่ได้เจอกันอีกอยู่แล้ว"
"ไปเถอะน่า"เธอต้องนีเดินตามดารินเพราะตอนนี้เธอกำลังจูงมือฉัน "สวัสดีค่ะคุณป้า"
"กว่าจะมาได้นะยัยตัวแสบของป้า"
"ดาคิดถึงคุณป้านะคะ"เธอมองเพื่อนตัวเองที่กำลังเดินไปกอดป้าของตัวเอง "ดามีคนจะมาแนะนำให้รู้จักด้วย"
"สาวน้อยคนนี้เหรอ"
"ใช่ค่ะ ชื่ออันวาเพื่อนสนิทของดาเองเราเรียนด้วยกันมาตั้งแต่สมัยม.ปลาย"
"สวัสดีค่ะ"
"ยินดีที่รู้จักจ้าสาวน้อย"
"คุณแม่ครับ"
"มาแล้วหรอเจ้าลูกชาย"เธอกำลังคุยอยู่กับคุณป้าของดาริน แต่มีเสียงแทรกขึ้นมาเป็นลูคัสนั่นเอง "แล้วหนูลิตาไปไหนลูกไม่ได้บอกน้องหรอ"
"พอดีว่าวันนี้น้องไม่ว่างครับ น้องบอกว่าวันหลังจะเข้ามาหาอีกที"
"แม่คิดว่าจะได้เจอหนูลิตาซะอีก"
"คุณป้ารู้จักลิตาด้วยเหรอคะ"
"รู้จักสิแต่ก่อนน้องลิตาชอบมาทานข้าวที่บ้านป้าบ่อยๆ แล้วเรารู้จักลิตา"
"พอดีว่าเราเรียนด้วยกันค่ะอยู่กลุ่มด้วยกัน"
"บังเอิญจัง"
"อีกสามวันเราจะไปเที่ยวทะเลกันค่ะคุณป้าสนใจไปด้วยกันไหม"
"ป้าแกแล้วไปไม่ไหวหรอก ให้วัยรุ่นไปกันเถอะ"
"คุณป้ายังไม่แก่เลย"
"อย่ามาปากหวานเจ้าตัวแสบ พาเพื่อนไปหาอะไรทานไป"
"ค่ะ เราไปหาอะไรกินกันดีกว่าฉันหิวแล้ว"
"อืม"เธอกับดารินเรารีบเดินตรงมายังโซนขนม พร้อมกับหยิบจับกินไปเรื่อย
"แกรอฉันอยู่ตรงนี้ก่อนนะ ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนอยู่ได้ใช่ไหม"
"ได้ แกไปเถอะ"
ดารินก็เดินออกไปส่วนเธอก็หยิบนู่นหยิบนี่มากินต่อ
"สวัสดีฉันไม่คิดเลยว่าจะเจอเธอที่นี่"
เธอหันไปยังเสียงที่ทักทายเธอออกมาจากด้านหลัง พบเป็นคุณมาวินพี่ชายของน้องควีนที่เธอไปเป็นคุณครูสอนพิเศษให้ "คุณมาวิน"
"มาคนเดียว"
"ไม่ค่ะ อันมากับเพื่อนสนิทพอดีเจ้าของงานเป็นคุณป้าของเพื่อนอัน แล้วคุณมาวินมาคนเดียวเหรอคะ"
"ใช่ พอดีฉันมาแทนคุณพ่อกับคุณแม่ท่านไปทำงานที่ต่างประเทศกันแต่เดี๋ยวก็กลับแล้วฉันไม่ชอบงานแบบนี้"
"เหมือนอันเลยค่ะอันก็ไม่ชอบงานแบบนี้ แต่เพื่อนชวนให้มาด้วยอันปฏิเสธไม่ได้ก็เลยมา"
"กินอิ่มหรือยังไปนั่งเล่นกันมุมนู้นดีกว่าฉันไม่มีเพื่อนนั่ง"
"ค่ะ"
เธอเดินตามมาวินออกมานั่งที่ซุ้มดอกไม้ ตรงนี้ไม่ค่อยมีคนเดินผ่านเพราะมันค่อนข้างมืด
"คนในงานเยอะฉันเริ่มเวียนหัว"เขายกแก้วแชมเปญที่ถือออกมาด้วยดื่ม
"ก็เจ้าของงานเป็นนักธุรกิจคนก็ต้องเยอะเป็นปกติ คุณอย่าดื่มเยอะล่ะ ไหนบอกว่ามาคนเดียวเดี๋ยวก็กลับไม่ได้"
"ถ้าฉันกลับไม่ไหวเธอไปส่งฉันหน่อย"
"ได้ยังไงเราเพิ่งเจอกันสามครั้งเอง ฉันไม่ไว้ใจคุณหรอก"
"คนอย่างเธอไม่ใช่สเปคฉันอย่าหลงตัวเอง"เขาใช้มือดันหน้าปากของเธออย่างแรง
"มันเจ็บนะ"เธอใช่มือแตะตรงที่เขาผลัก
"ฉันไม่ได้ผลักแรงสักหน่อย"
"อ่ะ...เจ็บอะไรเข้าตาเนี่ย"เธอใช้มือขยี้ตาตัวเองเพราะรู้สึกเคืองเหมือนมีอะไรเข้าตา
"อย่าขยี้สิเดี๋ยวก็เจ็บกว่าเดิม ขยับมาใกล้ๆเดี๋ยวดูให้"
"....."เธอขยับไปใกล้ๆมาวินเพื่อให้เขาดูสิ่งที่มันเข้าในตาเธอ เพื่อให้เขาเอาออกให้ "เห็นไหม"
"แปบนึงสิมันมืดฉันมองไม่ชัด"
"เร็วๆหน่อย ฉันเคือง"
"ก็รีบหาให้อยู่เนี่ย"
"โอ๊ยยยย"เธอร้องออกมาเสียงดังเพราะมีคนมากระชากแขนเธออย่างแรง พอมองคนที่กระชากเธอเขาคือพี่ลูคัส