ปาฏิหาริย์ร้ายนายคู่หมั้น13 คาดโทษ
1523 คำ
"แบบนี้ใช่ไหมฉันทำถูกไหมอันวา"
"ถูกแล้วเก่งมากเลย"ตอนนี้เธอกำลังนั่งติวข้อสอบให้กับดารินอยู่ที่บ้านของเธอเพราะตอนนี้ใกล้จะสอบแล้ว
"ทำไมมันง่ายแบบนี้ พอเวลาฉันทำเองมันกับยาก"
"ก็เวลาดาทำคนเดียวดาไม่ตั้งใจไง มันเลยเหมือนยาก"
"มันก็จริงของอันแหละ เพราะเวลาเราทำคนเดียวมันทำไม่ได้ดาก็จะเลิกทำ"
"มหาลัยหยุดห้าวันฉันอยากไปทะเลไปด้วยกันนะ ฉันโทรคุยกับลิตาเรียบร้อยแล้วเหลือแต่ชวนเธอกับฟ้าใส"
"เราขอดูก่อนนะ พอดีอยากไปหาพ่อที่บ้าน"
"โอเค ถ้าไปก็บอกด้วยแต่ฉันอยากให้แกไปนะ"
"อืม"
ก็อก ก็อก ก็อก
ขณะที่เธอกับดารินกำลังนั่งที่โต๊ะในห้องมีคนมาเคาะประตู ดารินเลยลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูว่ามีใครมาเคาะ
แอดดดด
"พี่ลูคัส"ชื่อที่ดารินพูดออกมาทำให้เธอรีบหันไปดูทันที "มาหาดาทำไมคะ"
"พี่มาหาคุณน้า ก็เลยแวะมาหาเราเฉยๆ"
"คิดถึงน้องเหรอ"
"พูดมาก"พูดเสร็จลูคัสก็เดินแทรกดารินเข้ามาในห้องพร้อมกับนั่งลงบนพรมข้างเธอ
"ทำอะไรกัน"
"ดาให้อันวามาติวให้ค่ะ"
"ทำไมต้องติวเรียนไม่รู้เรื่องหรือไง"
"ก็อาจารย์สอนไม่รู้เรื่องไง อันวายังสอนเข้าใจง่ายกว่าอีก"
"ติวกันถึงตรงไหนแล้ว"
"ถึงเล่มนี้ค่ะ"ดารินชี้ให้พี่ชายตัวเองดู
"เริ่มติวกันต่อเถอะพี่ขอนั่งดูเฉยๆ"
"พี่เป็นอะไรผีเข้าเหรออยู่ดีๆก็มานั่งฟังยัยอันติวให้ดา"
"เริ่มได้แล้ว"
หลังจากที่ลูคัสหันมาบอกเธอเริ่มติวให้ดารินแล้วเธอก็ลงมือติวให้เพื่อนต่อ
"อ๊ะ!!.."
"แกเป็นอะไร"
"ไม่มีอะไร พอดีมือไปชนโต๊ะแกก็เริ่มทำเลย"เธอหันหน้าไปคาดโทษลูคัสเพราะอยู่ดีๆเขาก็มาจับมือของเธอจนตกใจ เธอพยายามสบัดมือตัวเองออกแต่ก็ทำไม่ได้เพราะเขาจับมือเธอไว้แน่น
"หิวอ่ะ...เดี๋ยวฉันขอลงไปหาอะไรขึ้นมากินก่อนนะ"
"อันขอลงไปด้วย"
"แกจะลงไปทำไมนั่งรอกับพี่ลูคัสอยู่นี่แหละไม่ต้องลงไปหรอกเดี๋ยวฉันเอามาให้กินเอง"พอดารินพูดเสร็จเธอก็ลุกขึ้นเดินออกจากห้องไปเลย
พอน้องสาวของเขาเดินออกจากห้องไปเรียบร้อยแล้วเขาก็นั่งจ้องมองอันวาที่พยายามดึงมือตัวเองออกจากมือของเขาที่จับเอาไว้
"ปล่อยอันได้แล้ว ที่หลังอย่ามาจับแบบนี้อีกถ้าดารินเห็นจะเป็นยังไง"
"แล้วจะเป็นอะไร"
"หยุดพูดเลยนะอันเหนื่อยที่จะคุยกับพี่แล้ว"
"งั้นก็ไม่ต้องคุย"
จุ๊บ..จ๊วบ...จ๊วบ..
เขาคว้าหน้าของเธอตอนที่เผลอพร้อมใช้ปากตัวเองประกบริมฝีปากของอันวาเขาเริ่มจูบเธออย่างดูดดื่ม
จ๊วบ..จ๊วบ...จ๊วบ..
เขาเริ่มส่งลิ้นร้อนของตัวเองเข้าไปในโพลงปากของเธอเขาจูบเธออยู่ค่อนค้างนาน ส่วนเธอก็พยายามดันเขาออก
"ปะ...ปล่อยก่อน"เธอดันเขาออกได้สำเร็จพร้อมกับรีบสูดดมเอาอากาศหลังที่จูบกับเสร็จ "พี่จะมาทำอะไรประเจิดประเจ้อแบบนี้เดี๋ยวดารินก็มาเห็น"
"ยัยดาเพิ่งลงไปเองอีกนานกว่าจะขึ้นมา"
"แบบนั้นก็ไม่ควรที่จะมาทำอะไรแบบนี้ที่นี่"
"แล้วถ้าเป็นที่อื่นได้ใช่ไหม"
"ไม่ได้"
จุ๊บ..จ๊วบ...จ๊วบ..
เขาคว้าหน้าของเธอและปากตัวเองประกบริมฝีปากของอันวาเขาเริ่มจูบเธออย่างดูดดื่มอีกครั้ง และเลื่อนมือของตัวเองลงเรื่อยๆพยายามสอดมือเข้าไปในเสื้อของเธอเพื่อบีบเค้นหน้าอกของเธอ
"คุณดาค่ะ คุณลืมน้ำดื่มค่ะ" หลังจากที่อันวาได้ยินเสียงคนคุยอยู่หน้าห้องก็รีบผลักลูคัสที่ตอนนี้กำลังจูบเธออยู่ออกอย่างแรงจนทำให้เขาล้มลงไปชนกับโต๊ะ
"โอ๊ยยยย"
"พี่ลูคัสอันขอโทษค่ะอันไม่ได้ตั้งใจ"เธอรีบเดินมาดูเขาที่ตอนนี้กำลังนอนใช้มือจับหัวอยู่
"ไม่เป็นไร"เขาพูดเสร็จก็ลุกขึ้นนั่งพร้อมกับใช้มือปิดแผลที่หัวเอาไว้ "ทำไมมันเจ็บแบบนี้วะ"
แอดดดด
เสียงประตูที่ดารินเปิดเข้ามาจนทำให้เธอหันไปมอง
"เป็นอะไรกันแล้วพี่ลูคัสจับหน้าผากทำไม"
"พอดีว่าพี่ก้มไม่ระวังเลยไปชนเอากับเหลี่ยมโต๊ะ"
"ทำไมพี่ซุ่มซ่ามแบบนี้เนี่ย แล้วเจ็บมากไหมคะ"ดารินพูดเสร็จเธอก็เดินถือของที่ตัวเองถือขึ้นมา มาวางไว้บนโต๊ะข้างหนังสือ"
"ไม่เจ็บมันชาเฉยๆเดี๋ยวก็หาย"
"ก็ดีแล้วที่ไม่เจ็บมาก อันวาทานนี่สิแพนเค้กฉันทำเองเลยนะอร่อยมาก"
"แกทำขนมเป็นด้วยหรอ"
"ไม่เลยฉันแป้งทำสำเร็จ"
"แล้วนี่แม่เราจะจัดงานวันเกิดไหม"เขาหันไปถามน้องสาวตัวเองที่ตอนนี้กำลังนั่งทานขนมอย่างเอร็ดอร่อยพร้อมกับเพื่อนสาวของตัวเอง
"ดาก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะอีกแค่อาทิตย์เดียวเองก็จะถึงวันคล้ายวันเกิดคุณแม่แล้ว แต่ดาว่าก็คงจัดเหมือนเดิมแหละค่ะแต่งานไม่ใหญ่มาก กินไหมคะ"
"พี่ไม่หิวกินกันเลย
หนึ่งชั่วโมงต่อมา...
"ฉันกลับก่อนนะ"เธอเอ่ยบอกเพื่อนสนิทอย่าดารินออกไปเพราะเธอมาติวข้อสอบให้เพื่อนจนตอนนี้มันจะค่ำแล้ว
"แกจะกลับยังไง"
"คงจะแท็กซี่"
"ให้พี่ลูคัสไปส่งสิ พี่จะกลับเลยไหมไปส่งยัยอันด้วย"
"ไม่เป็นไรเรากลับแท็กซี่เองได้"
"ไม่เอามันอันตราย"
"ไปกันได้แล้ว"เขาคว้าเอามือเธอลุกขึ้นพร้อมกับจูงมือเธอเดินออกจากห้องไป จนไม่สนใจน้องสาวอย่างดารินที่ตะโกนบอกให้เดินช้าๆเพราะเพื่อนเธอเดินตามไม่ทัน
"ฉันหิวข้าว ไปกินข้าวที่ห้างกันก่อน"
"แต่อันไม่หิวเพราะเพิ่งทานแพนเค้กมา"
"ไปนั่งรอฉันก็ได้"
"แต่อันอยากกลับแล้ว จอดรถตรงป้ายรถด้านหน้าอันจะลง"
"อย่าพูดไม่รู้เรื่อง"
"ลงรถได้แล้ว"ทุกคนฟังไม่ผิดตอนนี้เธอกำลังนั่งอยู่ในรถที่จอดอยู่ที่จอดรถภายในห้าง "เร็วๆได้ไหม"
"....."เธอรีบลงจากรถทันทีหลังจากได้ยินน้ำเสียงที่ไม่พอใจของลูคัส พร้อมกับวิ่งตามเขาเข้ามาในห้างสรรพสินค้า เดินมาเรื่อยๆจนถึงร้านอาหารญี่ปุ่น
"อันวา พี่ลูคัสมาด้วยกันได้ยังไงคะเธอกำลังเดินเข้าไปในร้านอาหารไทยแต่มีเสียงเรียกจากในร้าน เห็นเป็นพี่เอเดนกับลิตา
"คืออันไปติวข้อสอบให้ดารินที่บ้าน ตอนกลับพี่ลูคัสมาส่ง เลยแวะทานข้าวเย็นกัน"
"แล้วพี่ลูคัสไปทำอะไรบ้านดาริน"
"ไปธุระนิดหน่อย พรุ่งนี้งานวันเกิดแม่พี่ไปได้ไหมแม่พี่ฝากชวน"
"คะ...คือ"
"ไม่เป็นไรถ้าลิตาไม่ว่างเอาไว้วันไหนที่ว่างค่อยไปหาแม่พี่กัน"
"ได้สิคะมาสิอันมานั่งกับเรา"เธอเดินเข้าไปนั่งลงข้างลิตาส่วนพี่ลูคัสนั่งข้างพี่เอเดน "ลิตาสั่งอาหารไปแล้ว อันก็สั่งเพิ่มเลยนะ"
"จ้า"เธอก็นั่งสั่งอาหารมาเพิ่มสองสามอย่างนั่งรอกันไม่นานพนักงานก็เริ่มมาเสิร์ฟอาหารเรื่อยๆจนเต็มโต๊ะ ทุกคนตั้งหน้าตั้งตากินอย่างเอร็ดอร่อยโดยเฉพาะลิตา
"อันวาอาหารไม่อร่อยเหรอทำไมกินนิดเดียวเองลิตากินตั้งเยอะ"
"อันไม่ค่อยหิวตอนอยู่กับดาอันกินขนมไปเยอะ"
"อ๋อแบบนี้นี่เองแล้วอันไปเที่ยวกับพวกเราไหม ดารินได้ชวนอันไปทะเลหรือยังที่หยุดยาวอาทิตย์หน้ายัง"
"ดาชวนเราแล้วนะแต่ว่าอันขอดูก่อนว่าจะว่างไปไหม"ที่เธอคิดเนี่ยเพราะว่าถ้าไปต้องใช้เงินค่อนข้างเยอะซึ่งช่วงนี้เธอไม่สามารถใข้เงินเยอะได้
"ไปให้ได้นะไปเยอะๆสนุกดีเราชวนฟ้าใสแดเนียลครามด้วยนะ"
"จ้า"
หลังจากทานอาหารเสร็จเธอกับลูคัสก็ขอแยกตัวออกมาเพราะจะได้รีบกลับมาพักผ่อนที่คอนโด เราเดินทางกลับกันไม่นานมาก
"ขอบคุณนะคะ"เธอเอ่ยขอบคุณลูคัสหลังจากที่เธอเดินตามเขามาจนถึงหน้าห้องตัวเอง
"......"เขาไม่ตอบอะไรเธอเกินเข้าห้องตัวเองไปเลย ส่วนเธอก็เดินมองท่าทางของเขาเสร็จก็เดินเข้าห้องตัวเองเหมือนกัน
- ผู้เขียน
