ปาฏิหาริย์ร้ายนายคู่หมั้น12 งานวันแรก
1314 คำ
หลายวันต่อมา...
ตอนนี้เธอกำลังเดินเข้ามาในรั้วบ้านของคนที่ฉันจะมาสอนพิเศษให้ บ้านของลูกค้าของฉันทำไมบ้านใหญ่อย่างกับคฤหาสน์แบบนี้เนี่ยสงสัยจะเป็นลูกคนรวยมากๆเพราะแต่ก่อนบ้านของเธอฐานะก็ค่อนข้างดีแต่บ้านไม่ใหญ่ขนาดนี้
"สวัสดี คุณอันวาใช่ไหมคะ"
"ใช่ค่ะ"
"คุณควีนรออยู่ข้างในเชิญค่ะ"เธอเดินตามคนที่เป็นแม่บ้านเข้าไปในคฤหาสน์หลังใหญ่ พอเข้ามาด้านในทุกอย่างในบ้านหรูหรามาก "คุณควีนรออยู่ชั้นบน ห้องอยู่ด้านซ้ายของบันได คุณขึ้นไปเองได้ใช่ไหมคะ"
"ได้ค่ะ"เธอเดินขึ้นบันไดมาเรื่อยๆจนมาถึงหน้าห้องเธอก็จัดการเคาะประตู
ก็อก ก็อก ก็อก
"เข้ามาเลยค่ะน้องควีนไม่ได้ล็อกประตู"
แอดดด
เธอดันประตูเข้าไปในห้องช้าๆเห็นเด็กผู้หญิงคนนึงกำลังนั่งรอเธออยู่บนโต๊ะพร้อมกับหนังสือวางเรียงรายกันหลายเล่ม
"สวัสดีค่ะพี่อันวา"
"สวัสดีน้องควีน"
"น้องควีนเห็นในรูปของพี่ว่าสวยแล้วแต่เจอตัวจริงสวยยิ่งกว่าอีกค่ะ"
"ขอบคุณนะคะที่ชม เรามาเริ่มกันดีกว่า"
"ค่ะ"
เธอเดินลงไปนั่งโต๊ะด้านข้างของน้องควีนที่เป็นเด็กที่เธอจะมาติวให้วันนี้
"น้องควีนคิดไว้หรือยังคะว่าจะเรียนต่อที่คณะอะไร"
"น้องควีนอยากเข้าคณะบริหารค่ะ แต่ไม่รู้ว่าจะสอบได้ไหมแต่ถ้าสอบไม่ติดน้องควีนอยากต่อนิเทศ"
"งั้นเรามาทบทวนความรู้กันก่อนนะคะ ว่าความรู้น้องควีนประมาณไหน"
"ค่ะ"
สามชั่วโมงต่อมา...
"น้องควีนเรียนเก่งมากเลยนะคะ แต่พี่ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องหาคนมาติวให้ด้วยทั้งที่เก่งขนาดนี้"
"ไม่เลยค่ะน้องควีนเคยอ่านมาผ่านๆมา แต่พี่อันวาก็เก่งเหมือนกันขนาดพี่บอกว่าน้องควีนเก่งแล้ว ยังมีเรื่องที่น้องควีนยังไม่รู้เลย"
"งั้นเอาไว้อาทิตย์หน้านะคะเรามาเรียนต่อ"
"ค่ะ"
"งั้นพี่กลับก่อนนะ มันจะหนึ่งทุ่มแล้ว"
"อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนสิคะ วันนี้คุณพ่อคุณแม่ไม่อยู่บ้านน้องควีนต้องทานข้าวคนเดียว"
"งั้นวันนี้พี่ขอฝากท้องที่บ้านของน้องควีนนะคะ"
"เดี๋ยวน้องควีนขอตัวไปบอกแม่บ้านให้เตรียมของให้พี่อันก่อนนะคะ เดี๋ยวน้องควีนจะให้คนมาเรียก"
"ไม่เป็นไรเดินไปด้วยกันนี่แหละ"
"ค่ะ"
เธอเดินลงมาชั้นล่างของบ้านพร้อมกับน้องควีน เราสองคนเดินเข้ามายังห้องอาหารที่ตอนนี้มีคนจัดเตรียมอาหารไว้เรียบร้อยแล้ว
"คุณควีนมาพอดีเลยค่ะป้าเตรียมอาหารไว้เรียบร้อยแล้วกำลังจะให้คนไปเรียก"
"วันนี้พี่อันวาจะทานข้าวกับน้องควีนค่ะ"
"งั้นลงมานั่งทานกันได้แล้วค่ะเดี๋ยวอาหารจะเย็นหมด"
เธอเดินลงไปนั่งที่โต๊ะอาหาร พร้อมกับลงมือนั่งทานข้าวพร้อมกับน้องควีนกับอาหารที่เรียงรายแทบจะเต็มโต๊ะ
"พี่อันทานได้ไหมคะ"
"ได้ค่ะอาหารอร่อยมากเลย"
"ป้าสายทำอาหารอร่อยมากค่ะ วันหลังพี่อันต้องทานกับน้องควีนอีกนะคะ"
"ได้เลยค่ะ"
"ป้าสายครับมีอะไรให้ผมทานไหมผมหิวมาก"
เธอกำลังคุยกับน้องควีนอยู่ดีๆก็มีเสียงผู้ชายคนนึงดังแทรกขึ้นมา
"คุณวินของป้ามาพอดีเลยค่ะ คุณควีนกับคุณครูของเธอกำลังนั่งทานข้าวอยู่"
"พี่วิน น้องควีนไม่คิดเลยว่าวันนี้พี่จะกลับมาบ้านด้วย"
"แล้วทำไมพี่จะกลับมาบ้านตัวเองไม่ได้ล่ะคะ ขนาดเด็กที่ถูกเก็บมันเลี้ยงยังมาอยู่ในบ้านนี้ได้เลย"
"สวัสดีค่ะ"เธอที่นั่งฟังบทสนทนาของพี่กับน้องที่คุยกันน้ำเสียงไม่ค่อยดี เลยพูดทักทายขึ้นเพื่อทำลายบรรยากาศที่น่าอึมครึม
"สวัสดีครับผมมาวินแล้วคุณ..."
"ฉันอันวาค่ะเป็นติวเตอร์ให้น้องควีน"
"น้องสาวของผมเรียนเป็นยังไงบ้างครับ"คนที่ชื่อมาวินพอพูดกับเธอเสร็จก็เดินไปนั่งข้างน้องควีนพร้อมกับดึงเก้าอี้ของน้องเขามาใกล้ๆที่ตัวเองเองนั่ง การกระทำนี้ทำให้เธอแปลกใจเอามากๆ
"หลังจากที่ทดสอบความรู้ของน้องควีนแล้ว เธอค่อนข้างเรียนเก่งมากเลยค่ะ"
"ตั้งใจเรียนล่ะเพราะพ่อกับแม่พี่หมดเงินกับเธอไปเยอะนะ"
"น้องควีนจะตั้งใจเรียนค่ะ"
"ป้าสายครับตักข้าวให้ผมหน่อย วันนี้ผมจะนั่งทานกับน้องสาวแล้วก็ครูของเธอ"
"ได้ค่ะคุณวินรอสักครู่นะคะ"
เวลาต่อมา...
"วันนี้พี่ขอบคุณน้องควีนมากเลยนะคะอาหารที่นี่อร่อยมากเลย"หลังจากที่ทานข้าวเย็นเรียบร้อยแล้วเธอก็มาขอบคุณน้องควีนเพราะเธอจะกลับคอนโดตัวเองแล้ว
"แล้วนี่พี่อันจะกลับยังไงคะมันดึกแล้วนะ"
"คงจะเป็นแท็กซี่ค่ะ"
"ไม่เอาดีกว่าเดี๋ยวน้องควีนให้ลุงศักดิ์ไปส่ง"
"มันจะไม่เป็นการรบกวนมากหรอคะ"
"ไม่เลยค่ะเดี๋ยวน้องควีนไปเรียกลุงศักดิ์ให้พี่อันรออยู่ตรงนี้สักครู่นะคะ"
"ได้ค่ะ"
"เรียนเป็นยังไงบ้างเราปรับตัวได้หรือยัง"ลูคัสถามลิตาออกไปเพราะตอนเธอพึ่งกลับมาจากต่างประเทศได้ไม่นาน
"ได้แล้วค่ะพี่ลูคัสไม่ต้องเป็นห่วงลิตานะลิตาอยู่ได้"
"แล้วนี่ทานข้าวอิ่มแล้วจะกลับเลยไหมพี่จะไปส่ง"
"ลิตาอยากเดินซื้อของอีกนิดหน่อยค่ะ"
"งั้นก็ไปกันเพราะห้างใกล้ปิดแล้ว"
ครืดดดด ครืดดด
เขาที่กำลังรอพนักงานมาเก็บเงินหลังจากที่ทานข้าวเย็นกับลิตาเสร็จ อยู่ดีๆเสียงโทรศัพท์เธอก็ดังขึ้นมา
ครืดดดด ครืดดด
"โทรศัพท์เราดังทำไมไม่รับ"
"ก็ลิตาไม่อยากรับ"
"ไอ้เอเดนโทรมาหรอ"
"ใช่ค่ะ"
"รีบรับสายเถอะ เดี๋ยวมันก็อาละวาดเราหรอกไม่กลัวมันเหรอ"
"กลัวสิคะเวลาพี่เอเดนโกรธน่ากลัวจะตาย"เธอพูดกับผมเรียบร้อยแล้วก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับสาย
"ค่ะพี่เอเดน....."
ตริงงงงง...(เสียงข้อความแชท)
เขาก็นั่งฟังลิตาคุยกับไอ้เอเดนเพื่อนสนิทของเขาไปไม่นานก็มีเสียงข้อความแชทดังขึ้นในโทรศัพท์ของตัวเอง เขาเลยล้วงขึ้นมาเปิดดูว่าใครส่งอะไรมา
A:สัญญาซื้อขายคอนโดคุณอันวาผมส่งให้คุณลูคัสเรียบร้อยแล้ว
L:แล้วตอนนี้คุณพิเชษฐ์ไปอยู่ไหน
A:ตอนนี้เขาอาศัยอยู่บ้านหลังเล็กๆแถวนอกเมืองครับ
L:ตอนนี้เขาอาศัยอยู่คนเดียวเหรอ
A:ไม่ครับเหมือนจะมีคนที่อยู่ด้วย ผมคิดว่าน่าจะเป็นแม่บ้านเก่าแก่ที่เคยอยู่ด้วยกัน
"พี่ลูคัสค่ะ"เขาเงยหน้าขึ้นจากโทรศัพท์ขณะที่กำลังพิมพ์คุยกับลูกน้องอยู่เพราะเสียงของลิตาเรียกเขา
"มีอะไร"
"ลิตาขอกลับก่อนนะคะพอดีว่าพี่เอเดนรออยู่ข้างหน้าห้าง"
"แล้วไหนเราบอกพี่ว่าจะไปซื้อของก่อนไง"
"พี่เอเดนบอกว่าให้รีบออกไปค่ะไม่งั้นจะโดนทำโทษ ลิตาไม่อยากโดน"
"งั้นก็รีบไปเถอะพี่ก็จะกลับเหมือนกัน"
"ค่ะ"
พอลิตารีบเดินออกไปจากร้านอาหาร เขาก็เดินตามเธอออกไปพร้อมกับเดินไปโรงจอดรถเพื่อเดินทางกลับคอนโดของตัวเอง
- ผู้เขียน
