การสนทนาของเราหยุดลงแค่นั้น ฉันไม่ได้ตอบมันแล้วก็โดนมันเปลื้องผ้าทั้งตัวอาบน้ำเพราะไม่ได้อาบมาตั้งแต่เมื่อคืน มันจับฉันนั่งในห้องน้ำเอาเก้าอี้มาวางพาดขาเอาไว้ข้างหนึ่ง สภาพที่เห็นเข่าแล้วเจ็บปวดใจเหลือเกิน แต่ไม่เท่าสภาพที่ฉันเปลือยทั้งตัวต่อหน้ามันโดยที่มันมองร่างฉันโดยที่หน้ามันแดงลามไปยันหู
ไม่ต้องบอกก็รู้มันคิดไปถึงไหน
“ถ้ามึงจะหน้าหื่นขนาดนั้น...ไม่ต้องกูอาบเอง” ฉันเห็นมันแล้วถอนหายใจหลายรอบ มันจ้องหน้าอกฉันแล้วก็ตรงนั้นอีก กลืนน้ำลายลงคออยู่หลายอึก ไหนจะเหงื่อที่ไหลซึมตามหน้าผากนั่นอีก มันคิดอยู่แน่ ๆ
“ก็มึงน่ารัก”
“....”
“แล้วก็น่าเอาด้วย”
“ไอ้ปั้นนนน!”
ฉันหยิกเอวมันไป แล้วก็ทนให้มันอาบน้ำสระผมให้จากนั้นมันก็ห่อตัวฉันด้วยผ้าขนหนูอุ้มออกจากห้องน้ำมาเป่าผมให้แห้ง แต่ตอนเป่าฉันง่วงมากอีกแล้ว เพราะกินยาไปอีกทำให้ง่วงจนโงกไปมา
“ง่วงเหรอ”
“อื้อ” ฉันตอบมัน
ที่จริงหากใคร
