หมับ!!
มือหนารีบจับมือเล็กเอาไว้อย่างสกัดกั้นอารมณ์
และยังจับมือเล็กขึ้นมาหอมเบาๆ เหมือนคนที่กำลังหื่นกระหาย
ฟอด!!
“ ถ้าเสี่ยยอมตกลงตามที่หนูบอก หนูแพรสัญญาได้ไหม ว่าจะทำตามที่เราตกลงกัน และครั้งนี้ก็จะไม่มีการบ่ายเบี่ยงใดๆ”
ถ้าจำไม่ผิดผ้าแพรปฏิเสธเขามาหลายครั้งแล้ว
“ แพรรับปากค่ะเสี่ย ”
ผ้าแพรระบายยิ้มบางๆ ส่งสายตายั่วยวนเสี่ยเมธาสุดขีด
“งั้นเสี่ยตกลง ”
ผ้าแพรยิ้มกว้าง ในที่สุดเสี่ยแก่นี่ก็ตกหลุมพลางของเธอจนได้
“ ถ้าอย่างนั้นเสียก็รีบโทรไปบอกพี่มานพสิคะ แพรจะได้สบายใจ”
“หึ!!หนูนี่ฉลาดดีจริงๆเสียชอบ ถ้าเรียนจบแล้วสนใจมาทำงานกับเสี่ยไหม คนฉลาดแบบหนูเนี่ยถ้าอยู่ไม่ถูกที่น่าเสียดายแย่”
เสี่ยเมธาหัวเราะชอบใจ เมื่อมองออกว่าผ้าแพรดูเป็นคนฉลาด ขยันคิดขยันต่อรองจนเขายอมใจอ่อนจนได้
“เสี่ยว่าอะไรนะคะ เสี่ยให้แพรมาทำงานที่นี่ด้วย อุ้ย!! แพรกราบขอบพระคุณเสี่ยมากค่ะ วาสนาของแพรแท้ๆ ใครกั
