“โกรธฉันเรื่องแค่นี้?”
เขาถึงกับเสียงสูง ผู้หญิงนี่เป็นอะไรที่เข้าใจยากที่สุดเลย แต่ละวันพันกว่าอารมณ์
“ใช่ไงแค่นี้แหละ เพื่อนๆจะเลิกคบฉันก็เพราะนายนี่แหละ”
เขาไม่โต้ตอบอะไรเธอ แต่ขับรถไปตามถนนอย่างเงียบๆ ต่างคนก็ต่างเงียบจนคนที่พึ่งหายจากไข้ผลอยหลับไป
ฟ้อด!!
“อื้อ!!ทำอะไรของนายเนี่ย”
ผ้าแพรโวยวายตื่นขึ้น เมื่อถูกปกป้องปลุกด้วยการหอม ส่วนคนที่ฉวยโอกาสนั้นก็เอาแต่ยิ้มกวน พอเห็นแก้มขาวๆเนียนๆของเธอก็อดแกล้งไม่ได้ หอมเธอไปฟอดใหญ่เลยสิ
“ใครใช้ให้เธอหลับ ดีนะฉันไม่ทำอย่างอื่นด้วย”
เขาตอบเธอแบบกวนๆ ไม่ได้สนใจท่าทีของเธอนัก
“แล้วนี่นายพาฉันมาห้างทำไม ฉันไม่ลงไปกับนายหรอกนะ”
เพื่อนเธอมาดูหนังที่นี่ เธอคงไม่ลงไปกับเขาหรอก
“ลงมาอย่าให้ต้องบังคับ”
เขาเดินไปเปิดประตูทางฝั่งของเธอเหมือนกดดัน
“ นายก็รู้ว่าเพื่อนฉันอยู่ที่นี่ แล้วนายจะพาฉันมาทำไมฮะ”
เธอถามอย่างไม่เข้าใจ หรือว่าจริงๆแล้วเ
