ต้าหวางทรงประทับบนบัลลังก์เพื่อประชุมเช้า ไท่ฟู่และเหล่าขุนนางต่างถวายบังคมต่อต้าหวาง ไท่ฟู่ทรงก้มพระเศียรเพื่อให้เกียรติต้าหวาง ต้าหวางทรงตรัสถามไท่ฟู่ทันที
“ไท่ฟู่ ท่านหายดีแล้วหรือ”
“ขอบพระทัยที่ทรงไถถาม ข้าหายดีแล้ว มากกว่านี้ข้าก็เคยเจอมาแล้ว” ไท่ฟู่ทรงตรัสด้วยสุรเสียงเรียบเฉย
“ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว” ต้าหวางทรงตรัส
เหล่าขุนนางเริ่มถกเถียงเรื่องสร้างเขื่อน ต้าหวางทรงให้ขุนนางหว่านไปตรวจการ ไท่ฟู่ทรงลอบสังเกตพระอาการของต้าหวางไม่ค่อยสู้ดีนัก ทรงไอเป็นระยะ ขุนนางต่างถกเถียงต่อโดยไม่ได้สังเกตอาการของพระองค์ จนกระทั่งพระองค์ทรงกระอักเลือดออกมา ทำให้เหล่าขุนนางต่างตกใจ ไท่ฟู่กับหวางเย่ทรงรีบวิ่งขึ้นไปดูพระองค์ ทรงอยู่ในอ้อมพระกรของไท่ฟู่ เหล่าขุนนางแตกตื่นเป็นจำนวนมาก ขันทีจึงรีบปิดกั้นพระบัญชรทันที
“เกอเกอ” หวางเย่ทรงตรัสด้วยความตื่นตระหนก ต้าหวางทรงจับพระหัตถ์หยางเย่ และไท่ฟู่จับพระหัต
