รถหรูของภาวินทร์ขับมาจอดที่หน้าร้านอาหารชื่อดังหน้ามหาลัยก่อนที่เขาจะกดโทรหามิวอีกครั้งซึ่งตอนนี้มิวรีบรับสายเขาทันทีโดยที่ไม่ต้องรอ แต่เสียงพูดคุยยังคงดังอยู่รอบ ๆ
“ฮัลโหล”
“ให้เวลาห้านาทีเก็บของออกมาถ้าไม่อย่างนั้นพี่จะเข้าไปรับด้วยตัวเอง”
“อะไรนะคะ! เดี๋ยวก่อนนะคะ ขอสิบนาทีค่ะมิวต้องบอกเพื่อน ๆ ก่อน”
“เจ็ดนาทีห้ามต่อรอง”
“เดี๋ยว…เฮ้อ เอาแต่ใจตัวเองชะมัด”
มิวหันมามองหน้าเพื่อน ๆ ที่กำลังสนุกซึ่งเธอเองก็ยังไม่อยากกลับ แต่ภาวินทร์ขู่เอาไว้ว่าเขาจะเข้ามาที่นี่เอง เธอไม่อยากให้ใครรู้เรื่องดังนั้นจึงต้องรีบขอตัวกลับ
“อะไรวะมิว แล้วใครจะอยู่ชงเหล้าอร่อย ๆ ให้ฉันล่ะ โธ่ทำไมรีบกลับ”
“หรือว่าแฟนมารับ”
“เอ่อ…ไม่ใช่ ๆ คือเราต้องรีบกลับไปโทรหายายน่ะ”
""อ๋อ งั้นรีบไปเถอะ""
“เดี๋ยวฉันเดินไปส่ง”
“อืม”
มิวลาทุกคนในนั้นก่อนที่แยมจะลุกมาส่งอย่างรู้ทัน แม้ว่าจะมีบางคนสงสัยแต่ก็ไม่ได้ตามพวกเธออ
