ความรักมันร้าย
1067 คำ
@สิงหา
หลังจากกลับจากมหาลัย ผมขับรถตรงมาที่คอนโดของพลอยใสทันที ดูเหมือนวันนี้แฟนตัวน้องของผมจะงอแงเป็นพิเศษ ฟังจากน้ำเสียงที่คุยกันเมื่อช่วงบ่ายเธอดูเหมือนจะไม่สบาย วันนี้เป็นวันครบรอบสามปีที่เราคบกัน ผมจำได้ดีไม่มีวันลืม.. ผมอาจจะเป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยโรแมนติกเหมือนคนอื่นๆ แต่ถ้าถามว่าผมรักพลอยใสไหม..ผมรักพลอยมาก..ตลอดเวลาที่คบกันมาก็ยอมรับแหละครับว่าผมก็มีคุยกันคนอื่นบ้าง แต่ไม่ได้จริงจังกับใคร มีแค่พลอยคนเดียวที่ผมยกให้เป็นแฟน คนอื่นๆก็แค่คุยเล่นๆ บางคนให้สถานะเป็นเพื่อน บางคนเป็นรุ่นน้อง บางคนก็เป็นรุ่นพี่....คุยเล่นๆตามประสา อย่างเช่นวันนี้ที่ผมพึ่งจะได้คุยกับน้องแนท เด็กปีสองที่พึ่งจะเดินชนกัน จนทำให้เราได้รู้จัก สนิทสนมกันภายในไม่กี่นาที ก็เธอเล่นอ่อยผมแรงเดินชนแค่นิดเดียวก็ล้มจนขาแผง ไม่มีเรี่ยวมีแรงที่จะเดินเองได้ ผมเลยช่วยพยุงตัวเธอให้มานั่งในมุมลับหลังคณะที่เธอเรียนอยู่ รู้ได้ยังไงว่ามีมุมแบบนี้ ก็คนที่บอกเจ็บขานั่นแหละครับ บอกให้พาไปนั่งตรงนั้น เธอชวนผมคุยนั่นคุยนี้ไม่หยุด สายตาที่ส่งมามันอ่อยผมชัดๆ ผู้หญิงเสนอมาขนาดนี้ มีหรือคนเฟรนลี่อย่างผมจะปฏิเสธ คุยกันไปได้ยังไม่ถึงชั่วโมง พลอยใสแฟนของผมก็โทรมา ก็ยอมรับแหละครับว่าโกหกว่าอยู่กับพวกไอ้ปืน ที่ทำแบบนั้นเพราะไม่อยากให้เธอคิดมาก..ใครจะบอกว่าอยู่กับผู้หญิงคนอื่น...เลยเลือกที่จะโกหกไป แต่หลังจากวางสายผมก็ไม่ได้ไปไหนต่อกับน้องแนททั้งที่เธอพยายามจะหลอกล่อผม ผมเลือกที่จะมาหาพลอยใส เพราะเห็นว่าเธอดูเหมือนจะนอยๆที่ผมทำเหมือนไม่สนใจ เลยกะจะมาง้อสักหน่อย...
@คอนโดพลอยใส
"อึก..อึก...หือ....
เสียงร้องไห้ดังมาจากในห้องนอน พอเปิดประตูเข้าไปเห็นว่าภายในห้องมืดสนิท ผมเดินไปเปิดไฟก่อนจะเห็นแฟนตัวน้อยนั่งร้องไห้ชันเข่าอยู่บนพื้นข้างเตียง
"พลอย !.... เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม..
"พี่สิง... : พลอยใสเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผม สายตาที่มองดูเหมือนจะว่างเปล่าจากเดิมที่สะอื้นเธอกลับหยุดร้องในทันทีเหลือเพียงเสียงสะอื้นเล็กๆที่ดูเหมือนเธอจะพยายามกลั้นมันไว้อยู่..
"เป็นอะไร...ใครทำอะไรพลอย ทำไมถึงร้องไห้หนักขนาดนี้ : ผมเดินไปใกล้ก่อนจะคุกเข่านั่งลงข้างเธอ แล้วลูบหัวเธอแสดงออกถึงความเป็นห่วง
"........... (เงียบ เสียงสะอื้นเบาๆในลำคอ)
"พลอยตอบพี่มา ใครทำอะไร.. ะลอยใสยังคงเงียบ เธอไม่มองหน้าผม แต่ผมเห็นว่าตาเธอแดงมาก เหมือนกับคนที่พึ่งผ่านการร้องไห้ม่อย่างหนัก พลอยใสเงียบไปสักพัก ก่อนจะพูดขึ้น
"พี่สิง พลอยว่าเราเลิกกันไหม....
"อะไรนะ ! เลิก ? ทำไมต้องเลิก..เพราะอะไร...พูดมาให้เคลียร์นะพลอย..
"พลอยเหนื่อย...พลอยไม่อยากวิ่งตามพี่อีกแล้ว....
"ใครพูดอะไรให้ฟังอีก เมื่อตอนบ่ายยังคุยกันดีๆอยู่เลย แล้วตอนนี้ทำไมถึง....
"แล้วพี่รู้ไหมว่าวันนี้พลอยไปเจออะไรมา...
"..........หมายความว่าไง
"พี่โกหกพลอย...ทั้งที่พี่ไม่รัก แต่พี่ก็ยังอยากดึงพลอยไว้..อึก...อึก...
"พูดอะไร...พี่ไม่เข้าใจ..
"พี่มีคนอื่นใช่ไหม...ผู้หญิงคนนั้น...อึก..อึก..
"พลอย เดี๋ยวนะ ฟังพี่ก่อน...มันไม่ใช่แบบนั้น : ผมรีบเข้าไปจับมือพลอยไว้ทันทีดูเหมือนสิ่งที่ผมกำลังพยายามปกปิด พลอยจะรับรู้มันหมดแล้ว..
"มีอะไรอีกคะ..จะโกหกอะไรพลอยอีก..
"พี่ยอมรับนะว่าวันนี้พี่โกหกพลอย แต่พี่กับผู้หญิงคนนั้นไม่ได้มีอะไรกันนะ พี่ไม่ได้ชอบเธอ...เธอเป็นแค่รุ่นน้องต่างๆคณะ
"รุ่นน้อง ? หึ....รุ่นน้องอีกแล้วเหรอคะ ครั้งก่อนพี่ก็บอกว่าเป็นรุ่นพี่ที่ทำกิจกรรมด้วยกัน...ครั้งนี้เป็นรุ่นน้อง สนิทกันแค่ไหนถึงได้ไปนั่งกอดกันในที่ลับ
"พลอยเห็น ?
"อึก...อึก....ที่ผ่านมาพี่ไม่เคยสนใจพลอย..พลอยพยายามเข้าใจว่าพี่คงจะยุ่งมากจริงๆ แต่มันไม่ใช่เลย ที่พี่ไม่สนใจพลอย เพราะพี่เอาเวลาไปสนใจคนอื่นมากกว่า...
"โธ่พลอย...คนอื่นก็แค่ทางผ่าน พี่แค่คุยเล่นๆในสถานะเพื่อน พี่ น้อง ไม่ได้จริงจังอะไร คนเดียวที่เป็นแฟนพี่คือพลอยนะ พี่รักพลอยคนเดียว
"รักพลอย ? หึ...คนรักกันเขาทำกันแบบนี้เหรอคะ...พี่พูดง่ายจังเลยนะคะ ผู้หญิงแค่ของเล่นของพี่สินะ....
"ถ้าเป็นแฟนพี่แล้วต้องอดทน..ต้องเหนื่อยขนาดนี้ พลอยไม่เป็นยังจะดีกว่า...พลอยพอแล้ว...
"ไม่เลิก....ยังไงพี่ก็ไม่มีวันเลิก...ผมพุ่งตัวเข้าไปกอดพลอย โดยที่พลอยพยายามจะดิ้นเพื่อให้หลุดจากผม แต่มีหรือแรงน้อยเท่ามดจะสู้แรงผมได้ ผมกอดเธอไว้แน่นไม่ยอมปล่อย เป็นไงเป็นกันยังไงวันนี้ก็ไม่ยอมเลิกกับพลอยแน่ๆ..
"อึก...อึก..ปล่อย...! ปล่อยพลอยนะพี่สิง..หือๆ...
"ไม่ปล่อย.....และพี่ก็ไม่เลิกกับพลอยด้วย...
"พี่สิง..อื้อออ....~~
ผมทั้งกอดทั้งซอกไซ้ไปที่ลำคอขาว ในเมื่อคุยกันดีๆไม่รู้เรื่องเห็นทีคงต้องนอนคุยกันซะแล้ว....ใช่ว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งแรกที่เราทะเลาะกัน ทุกครั้งแค่ผมจับเธอกดลงบนเตียงตื่นเช้ามาเราก็กลับมาเป็นปกติแล้ว..ทุกครั้งที่พลอยบอกจะเลิกแค่ผมพยายามง้อหน่อย สุดท้ายพลอยก็ยอมให้อภัย เพราะอะไรนะเหรอ เพราะพลอยรักผมไง...คนรักกันให้อภัยกันได้เสมอ อาจดูเป็นคนเห็นแก่ตัว แต่แล้วไง ถ้าทำแล้วพลอยไม่ทิ้งผมไป ผมก็พร้อมที่จะทำ
- ผู้เขียน
