@50 นาทีต่อมา > โรงพยาบาล
บรรยากาศเคร่งเครียดและเต็มไปด้วยความวิตกกังวล เสียงพูดคุยกันของปืน มีน และธันวาเต็มไปด้วยน้ำเสียงจริงจังและหนักหน่วง ดวงตาของทั้งสามสอดส่าย มองไปรอบๆ อย่างไม่มั่นใจ ขณะเดียวกันร่างกายก็แสดงออกถึงความไม่สบายใจอย่างชัดเจน
"มีนทางนี้... : ปืน"
เสียงเรียกด้วยน้ำเสียงร้อนรนและหวังดี ขณะเดินเร่งรีบเพื่อมุ่งหน้าไปยังจุดนัดพบ
"ไอ้สิงเป็นไงบ้าง... : มีนถามอย่างใจจดใจจ่อ สายตาเต็มไปด้วยความหวาดหวั่น มือกำกระเป๋าแน่นจนขาว
"หมอบอก 50/50 ตอนนี้อยู่ในห้องไอซียู : เสียงปืนทุ้มต่ำ ใจสลาย ดวงตาเศร้าสร้อยมองลงพื้น มือขยับสัมผัสโทรศัพท์เหมือนหาทางช่วยเหลือ
"แล้วน้องพลอยล่ะ..ไม่มาด้วยเหรอ : ธันวาถามอย่างไม่แน่ใจ พร้อมสบตาทั้งสองคน
"มา...พายุพามา อีกหน่อยก็คงจะถึง ขับรถตามมาติดๆนี่แหละ... : มีนพยายามให้กำลังใจ น้ำเสียงมีความหวังเล็กๆ
"ไอ้พายุมาด้วยเหรอ ? : ปืนถามด้วยน้ำเ
