เรือนทิศตะวันออก ยามอิ่ว “คุณหนูจริงๆ ด้วย คุณหนูยังไม่ตาย” เซี่ยเถิงเการ้องไห้คร่ำครวญ สาวใช้คุกเข่าลงบนพื้นในท่ากึ่งนั่งกึ่งยืน สองแขนของนางโอบกอดรอบลำตัวของเหอลี่หมิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเหอลี่หมิงเองก็น้ำตานองหน้าเช่นกัน “ลุกขึ้นเถอะเถิงเกา ข้ามิเป็นไรแล้ว” เหอลี่หมิงพยุงร่างของเซี่ยเถิงเกาให้ลุกขึ้น ก่อนที่ทั้งคู่จะโผเข้ากอดกัน โดยไม่สนใจว่าใครคือนายใครคือบ่าว หวงเสี่ยวฉีมองภาพนั้นด้วยสายตาเย็นชา หากในใจกำลังเดือดปุด ทีสาวใช้นางกลับโผเข้าไปกอด ทีเขามีแต่จะขับไล่ไสส่ง ซ้ำยังทำให้เขาต้องมีบาดแผล หวงเสี่ยวฉีสะบัดชายเสื้อพร้อมหมุนตัวขยับเท้าเดินจากไปอย่างรวดเร็วจนจินชุ่ยเวยที่ยืนอยู่เบื้องหลังตั้งตัวไม่ทัน เหลือบไปอีกทีแผ่นหลังของคุณชายสี่ก็กำลังจะลับสายตา จินชุ่ยเวยดึงสายตากลับมาที่เหอลี่หมิงกับเซี่ยเถิงเกาที่ยังกอดกันกลม พลางสำรวจร่างกายของกันและกันโดยไม่สนใจคนแวดล้อม จึงตัดสินใจขยับเ