แม้เคลือบแคลงแต่ก็มิได้ซักถาม สาวใช้รีบตามเหอลี่หมิงเข้าไปด้านใน หมายใจจะช่วยอาบน้ำเช็ดเนื้อเช็ดตัว หากแต่ถูกปฏิเสธ จึงทำได้เพียงยืนรอด้านนอก
“เถิงเกา เจ้ามีสิ่งใดก็ไปทำเถอะ ข้าอยากพักผ่อนสักหน่อย”
เซี่ยเถิงเกานึกขึ้นมาได้ว่ามีเสื้อผ้าที่ยังไม่ซักทำความสะอาด สาวใช้จึงทำตามที่อีกฝ่ายออกปากสั่ง
“ข้าจะไปซักผ้าที่ริมสระท้ายเรือน หากคุณหนูต้องการสิ่งใด ไปบอกข้าได้ทันทีนะเจ้าคะ”
เมื่อคนเป็นนายพยักหน้ารับ เซี่ยเถิงเกาจึงจากไปอย่างสบายใจ หลังร่างสาวใช้ลับสายตา เหอลี่หมิงเอนตัวลงนอนพยายามข่มตาให้ปิดสนิท หากแต่มิอาจทำได้ ในใจของนางเต็มไปด้วยความกระวนกระวาย มีเพียงบุรุษหนึ่งเดียวที่อยู่ในความรู้สึกนึกคิดของนาง
เขาจำเรื่องราวระหว่างนางกับเขามิได้จริงๆ เช่นนั้นหรือ
ยิ่งคิดก็ยิ่งฟุ้งซ่าน ในเมื่อมิอาจข่มตาให้หลับลงได้ จังหวะที่นางกำลังคิดไม่ตก เซี่ยเถิงเกาที่หายไปไม่นานก็เดินเข้ามาหน้าตาตื่น
“คุณห
