แก้วมุกดาจ้องเขาเขม็ง ดวงตาลุ่มลึกร้อนแรงของฌอนจ้องกลับ “มองผมแบบนี้หรือว่าอยากอื่นแทน ” ใบหน้านิ่งเรียบหล่อเหลาเห็นหน้าแก้วมุกดาแดงขึ้นทันที
ก่อนก้มลงเก็บชุดของตัวเองที่เขาโยนมันทิ้งราวกับขยะบนพื้น ส่งค้อนให้เขาดอกหนึ่งแล้วเดินไปที่ห้องน้ำเพื่อเปลี่ยนชุดเดิมที่เคยใส่มา
แต่พอเดินออกจากห้องน้ำ คนหล่อที่ยืนจ้องก็ชักสีหน้าสงสัยเมื่อเห็นว่าใบหน้าสวยหวานที่เขาอยากเลิกสนใจแต่ยังไงก็ยังขึ้นจากหลุมรักไม่ได้สักที เวลานี้บิดเบ้แล้วจับมือตัวเอง ก่อนทำท่าบิดไปมา อาการนี้เกิดมาจากปลอกเส้นเอ็นตีบแคบเพราะต้องใช้มือในการทำงานซ้ำๆ ด้วยการรับจ้างรีดผ้าเป็นรายได้เสริมต่อเนื่องมาหลายปี เมื่อคืน เธอรีดเสื้อผ้าที่แม่จะใช้เดินทางไปทำบุญสำหรับเจ็ดวันเสร็จในคืนเดียว ก่อนจะออกมาทำงานมันเลยเกิดอาการกำมือไม่ลง
“ไหนขอดูซิ เจ็บมากหรือเปล่า” เขาดึงมือเธอไปถือไว้
แก้วมุกดาหน้าเสีย “โอ๊ย ฉันเจ็บนะคะ”
มือหนาเคลื่อนไ
