“วันนั้นพี่ได้กินยาคุมเพิ่มไหมครับ?”
เฟรย่าเลือกหันหน้ามาทางคนตั้งคำถาม เขาเหมือนมีสีหน้าเคร่งเครียดหนัก เธอหันมองรอบห้องพบว่าเป็นห้องพักฟื้นที่โรงพยาบาล แล้วคำพูดที่เขาว่ามันคืออะไร ไม่เห็นจะเข้าใจ
“น้องลูเธอร์ถามแบบนี้ต้องการอะไร แล้วทำไมพี่ถึงต้องมานอนที่นี่”
เท่าที่จำได้ ก่อนหมดสตินั้น หญิงสาวดันเกิดอาการหน้ามืด แทบลุกจากเตียงไม่ไหวจึงจะคว้าหาแก้วน้ำ จากนั้นมองเห็นใบหน้าเขาเป็นคนแรก
“พี่ยังไม่รู้เหรอครับ หรือแกล้งไม่รู้กันแน่”
“น้องพูดอะไร รู้หรือแกล้งไม่รู้อะไร บอกพี่มาเถอะว่าพี่เป็นอะไร”
“หมอตรวจร่างกายของพี่เฟรย่ามา ตอนนี้พี่ท้อง”
เหมือนโลกหยุดหมุนชั่วคราว หูอื้อ หัวสมองตื้อตันคิดอะไรไม่ออกต่อจากนี้ เฟรย่าหลุบตาต่ำก้มมองหน้าท้องน้อยเริ่มนูนขึ้นมาเล็กน้อย มือบางสวยเลือกวางกอบกุมไว้เพื่อปกป้อง ‘ลูก’ ที่เพิ่งรู้ตัวว่ามีแกอยู่ข้างในนี้ หญิงสาวคิดว่าตัวเองอวบอ้วนเพราะกินจุเสี
