ลิขิตฟ้ามนตราแห่งรัก

จุดเริ่มต้น

หลังจากวันที่เกิดอุบัติเหตุ ภูผาก็มาเยี่ยมหญิงสาวทุกวัน ในขณะที่นางพิมก็เฝ้าไข้หลานสาวที่ยังไม่ได้สติ นางมองชายหนุ่มด้วยความชื่นชม นางไม่ได้รู้สึกโกรธเขาเลย แต่กลับรู้สึกชื่นชมชายหนุ่มด้วยความจริงใจ ทั้งที่เขาเกิดใครอบครัวชนชั้นสูง แต่ชายหนุ่มกลับไม่ได้ทำตัวเย่อหยิ่งอย่างที่ควรจะเป็น เขากลับดูแลนางและหลานสาวเป็นอย่างดี

นี่ก็หลายวันแล้ว แต่ชายหนุ่มก็ยังเพียรมาเยี่ยมหลานสาวของนางทุกวัน แถมยังให้เงินนางพิมไว้ใช้จ่ายในระหว่างที่นางขาดรายได้อีก นางพิมไม่ยอมรับ แต่ภูผาก็ยัดเยียดเงินให้กับนางพิม ซึ่งทำให้นางพิมไม่อาจปฏิเสธได้ และหลังจากที่รอด้วยความเป็นห่วงอยู่หลายวัน ในที่สุดหลานสาวสุดที่รักของนางพิมก็ฟื้นขึ้นมาจากการหลับใหล

“ขวัญ ฟื้นแล้วเหรอลูก” นางพิมน้ำตาคลอด้วยความดีใจ สิ่งที่นางกลัวมาตลอด มันคงไม่เกิดขึ้นแล้ว นางกลัวเหลือเกินกลัวว่าหลานสาวจะไม่ฟื้นขึ้นมาอีกเลย

“ยาย ขวัญปวดไปหมดทั้งตัวเลย” หญิงสาวมีหยาดน้ำตาไหลซึมออกมาจากสองตา เธอรู้สึกปวดไปทั่วทั้งตัว สิ่งเดียวที่หญิงสาวจำได้ก่อนที่สติของเธอจะหมดไป นั่นก็คือเธอกำลังจะเดินข้ามถนนไปส่งขนมให้ลูกค้า จากนั้นหญิงสาวก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ

“ไม่เป็นไรนะลูก เดี๋ยวก็หายแล้ว” นางพิมปลอบใจหลานสาวพร้อมทั้งกอดร่างบางไว้ด้วยความดีใจ

หลังจากที่ตั้งสติได้ นางจึงแจ้งพยาบาล เพียงไม่นานแพทย์และพยาบาลจำนวนหนึ่งก็กรูเข้ามาตรวจร่างกายของหญิงสาว เมื่อตรวจเสร็จเรียบร้อยแล้ว ร่างบางของหญิงสาวก็ถูกนำตัวไปห้องพิเศษตามความประสงค์ของชายหนุ่ม เมื่อเธอมาถึงที่ห้องพักฟื้นหญิงสาวก็ต้องตกใจเป็นอย่างมาก เพราะเธอไม่มีเงินจ่ายค่าห้องอย่างแน่นอน

“ยาย เราไม่มีเงินจ่ายค่าห้องหรอกค่ะ บอกเขาให้พาหนูกลับไปที่เดิมนะคะ” พิชชาหน้าเสียเมื่อมองไปรอบๆ แล้วพบแต่ความหรูหราของห้อง

“ไม่ต้องห่วงหรอก คุณภูผาเขาเป็นคนจัดการเรี่องนี้ทั้งหมด” นางพิมกล่าวด้วยรอยยิ้ม แม้จะรู้สึกเกรงใจแต่นางก็ไม่สามารถปฏิเสธความหวังดีของภูผาได้เลย

“ใครกันคะ คุณภูผา” พิชชาเอ่ยถ่ามด้วยความสงสัย เพราะเธอจำได้ว่าเธอไม่รู้จักชื่อนี้มาก่อน

“คนที่เขาขับรถชนขวัญน่ะลูก อย่าไปโกรธเขาเลยนะ เขาดีกับเราสองคนยายหลานมาก” นางพิมกล่าวด้วยความรู้สึกประทับใจ ตั้งแต่วันแรกที่หลานสาวของนางเข้าโรงพยาบาล ภูผายังไม่หยุดให้ความช่วยเหลือเลย ทั้งที่เขาไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้ เขาแค่ปล่อยให้บริษัทประกันภัยจัดการค่าสินไหมตามที่สมควร เขาไม่จำเป็นต้องมาดูแลนางและหลานสาวด้วยตัวเอง แต่เขาก็ยังทำ ทำให้นางพิมนึกชื่นชมชายหนุ่มเป็นอย่างมาก