ลิขิตฟ้ามนตราแห่งรัก

หลานเขย...1

สี่เดือนต่อมา....

ระหว่างที่หญิงสาวนั่งทำงานอยู่ เธอก็ได้รับโทรศัพท์เรียกตัวเธอเข้าไปพบกับภูผา หญิงสาวรีบเดินเข้าไปทันที เมื่อไปถึงในห้องพบว่าเจ้าของห้องกำลังก้มหน้าก้มตาตรวจเอกสารอยู่ แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นมาพบว่าหญิงสาวยืนอยู่หน้าโต๊ะ เขาจึงเดินเข้าไปหาเธอ ก่อนที่เขาจะกอดเธอไว้ในอ้อมกอด

“คุณภูผา ทำไมทำรุ่มร่ามแบบนี้คะ” พิชชาหยิกที่แขนของชายหนุ่มด้วยความเขินอาย ตลอดเวลาที่คบกันหลายเดือนที่ผ่านมา แม้ว่าเธอจะโดนเขากอดและหอมหลายครั้ง แต่หญิงสาวก็ยังไม่ชินอยู่ดี แล้วยิ่งในที่ทำงานแบบนี้ ถ้าใครเปิดประตูเข้ามาเห็นมีหวังเธอได้เป็นขี้ปากของพนักงานในบริษัทอีกรอบแน่นอน หลังจากที่เธอต้องฝ่าฟันจนหลุดพ้นคำว่าเด็กเส้นได้สำเร็จเมื่อไม่นานมานี้

“ใครจะกล้าเข้ามาถ้าผมไม่สั่ง” ภูผาคลอเคลียอยู่ที่แก้มนวลสวยของหญิงสาวไม่ห่าง

“ถึงจะไม่มีใครเข้ามามันก็ไม่เหมาะอยู่ดี ที่นี่ที่ทำงานนะคะ” พิชชาเอ็ดชายหนุ่มอีกครั้ง

“ก็จะทำยังไงได้ล่ะ เราแทบไม่มีเวลาอยู่ด้วยกันสองต่อสองเลย ผมก็เลยต้องใช้เวลาที่ทำงานนี่แหล่ะ” ภูผาเอ่ยด้วยเสียงน้อยใจราวกับเด็กก็ไม่ปาน

“แล้วจะให้ขวัญทำยังไงล่ะคะ” หญิงสาวยิ้มเมื่อเห็นท่าทางของแฟนหนุ่ม

“เปิดดูนี่แล้วตอบผมว่าตกลงจะไปกับผม ไม่อย่างนั้นผมไม่หายงอนนะ” ภูผารีบยื่นโบว์ชัวร์ให้กับหญิงสาว พิชชารับมาอย่างงงๆ ก่อนที่เธอจะกางออกมาดู แล้วก็ต้องพบว่านี่คือรีสอร์ทหรูที่อยู่ทางตอนใต้ของประเทศไทย เธอมองหน้าชายหนุ่มด้วยความสงสัย อย่าบอกนะว่าเขาจะพาเธอไปที่นี่

“คุณจะพาขวัญไปที่นี่เหรอคะ” หญิงสาวไม่รอให้ความสงสัยครอบคลุมในจิตใจนานเกินไป เธอจึงเอ่ยถามชายหนุ่มทันที

“ใช่ครับ เรายังไม่เคยไปเที่ยวด้วยกันเลยนะ” ชายหนุ่มยังคงใช้โทนเสียงที่จะทำให้สาวเจ้าใจอ่อน

“บอกยายแล้วเหรอคะ”พิชชาเอ่ยถาม เพราะเธอเป็นห่วงยายพิม หากต้องไปต่างจังหวัดหลายวัน

“ขออนุญาตเรียบร้อยแล้ว แล้วก็หาคนมาอยู่เป็นเพื่อนยายตอนที่เราไม่อยู่ด้วยนะ” ภูผาเอ่ยด้วยรอยยิ้ม

“เตรียมการไว้ไม่ถามผู้ร่วมทริปเลยนะคะว่าอยากไปมั้ย” หญิงสาวค่อนขอดชายหนุ่มเล็กน้อย นั่นทำให้คนตัวโตต้องจุ๊บแก้มหญิงสาวด้วยความหมั่นเขี้ยว

“บอกตามตรงขวัญเริ่มกลัวคุณขึ้นมาแล้วแหล่ะค่ะ ปากว่ามือถึงตลอดเลย” หญิงสาวทำสีหน้าหวาดกลัวชายหนุ่มเสียเต็มประดา

“เอาน่า ไว้ใจได้มากกว่าผมก็ไม่มีอีกแล้วแหล่ะ” ชายหนุ่มแถเอาตัวรอด ทำให้หญิงสาวได้แต่เป็นยิ้มอย่างมีความสุข เพราะชายหนุ่มเป็นมากยิ่งกว่าความไว้ใจเสียด้วยซ้ำ

“ตกลงว่าเจ้าหญิงแสนสวยจะไปกับเจ้าชายสุดหล่อคนนี้มั้ยครับ” ภูผาเอ่ยถามทั้งที่รู้คำตอบอยู่แล้ว

“ไม่ตกลงได้ด้วยเหรอคะ” หญิงสาวแสร้งเย้าชายหนุ่มออกไป