“แล้วคุณแม่เล่าจบหรือยังครับ อยากจะให้พ่อเล่าด้วยมั้ย” มือหนาลูบไปที่ศีรษะของบุตรสาว ก่อนจะส่งรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นให้กับบุตรสาว
“ได้สิคะคุณพ่อ” เด็กหญิงตัวน้อยเอ่ยเสียงใส
“เอาเรื่องอะไรก่อนดีครับ” ชายหนุ่มยังคงกล่าวด้วยความอ่อนโยนกับบุตรสาว
“เอาเรื่องคุณพ่อกับคุณแม่ค่ะ” เด็กน้อยกล่าวตาแป๋ว
“อืม...เอาเป็นว่าพ่อรักแม่มากที่สุดในโลกครับ” ภูผายิ้มหน้าเป็นใส่บุตรสาว
“แล้วคุณพ่อรักใบเฟิร์นมั้ยคะ” เด็กน้อยกล่าวด้วยน้ำเสียงที่แสดงออกถึงอาการงอน
“รักสิครับ ทำไมพ่อจะไม่รักลูกสาวคนเดียวของพ่อล่ะครับ” ภูผารีบกอดบุตรสาวเพื่อเอาใจทันที พิชชามองร่างสองร่างของคนที่เธอรักอย่างมีความสุข
“ใบเฟิร์นก็รักคุณพ่อค่ะ แล้วก็รักคุณแม่ด้วย” เด็กน้อยตอบเอาใจทั้งสองคน ซึ่งรียกรอยยิ้มจากบิดามารดาของเธอได้เป็นอย่างดี
“แม่ว่าดึกแล้ว คนเก่งของแม่ควรนอนได้แล้วนะคะ”
“ได้ค่ะ ใบเฟิร์นจะนอนแล้วค่ะ” เมื่อเด็กน
