รักที่เป็นม่านหมอก

ตอนที่ 5 วันที่รอคอย

ซูเปอร์คาร์ราคาแพงคันสีดำเงาวับออกตัวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ตามมาด้วยเสียงเครื่องยนต์ที่ดังก้องไปทั่วถนนยามเช้าที่เริ่มจอแจและเต็มไปด้วยความคึกคักของผู้คนที่ใช้ชีวิตในเมือง วันนี้หมอกค่อนข้างอารมณ์ดีมากเป็นพิเศษ บนใบหน้าของเขาปรากฏรอยยิ้มจาง ๆ อยู่ตลอดเวลา ริมฝีปากหยักได้รูปเผยอขึ้นเล็กน้อย พลางร้องเพลงคลอเบา ๆ ไปกับเพลงรักจังหวะสนุกสนานที่เขาเปิดอยู่ ราวกับต้องการประกาศความสุขของตัวเองให้โลกรู้

เมื่อจุดมุ่งหมายที่เขากำลังจะไปถึงในอีกไม่ถึงห้านาทีนี้ มันก็ยิ่งทำให้เขารู้สึกอยากร้องเพลงรักสักเพลงให้ดังกว่านี้ เพื่อระบายความรู้สึกเบิกบานใจและตื่นเต้นที่อัดแน่นอยู่ภายในอกออกมา ต่อให้การจราจรในย่านนี้จะค่อนข้างติดขัดจนชวนให้เขาหงุดหงิดมากก็ตาม ปกติแล้วถนนเส้นนี้ก็มักจะหนาแน่นไปด้วยรถยนต์ช่วงเวลาเร่งด่วนเสมอ เพราะหลังย่านนี้เป็นที่ตั้งของบริษัทชั้นนำหลายแห่ง รวมถึงตึกสูงระฟ้าอันเป็นที่ตั้งของสำนักงานใหญ่ของ Captivating W Enticing Co.,Ltd. ธุรกิจใหญ่ของครอบครัวเขา แถมยังเป็นที่ตั้งของโรงเรียนคอนแวนต์ชื่อดังอีกด้วย

ถึงแม้จะเป็นเส้นทางที่เขาต้องผ่านเป็นประจำ แต่ครั้งนี้หมอกกลับไม่ได้รู้สึกอารมณ์เสียเหมือนอย่างเคยแล้ว กลับกัน เขากลับรู้สึกเหมือนเวลากำลังเดินช้าเกินไปเสียด้วยซ้ำ เดิมทีหมอกก็มักจะหงุดหงิดง่ายทุกครั้ง เวลาที่ต้องมาเผชิญกับปัญหารถติดในกรุงเทพฯ แบบนี้ เนื่องจากมันทำให้เขาต้องเสียเวลาโดยใช่เหตุ ทั้งต้องเลื่อนนัดสำคัญ หรือไปถึงจุดหมายช้ากว่าที่กำหนดไว้ในตารางเวลาของเขา

แต่ในวันนี้ มันกลับไม่เป็นเช่นนั้น เพราะจุดหมายปลายทางที่เขากำลังจะไปถึง ทำให้ปัญหารถติดไม่ได้ส่งผลกระทบต่ออารมณ์ของเขาอีกต่อไป หนำซ้ำมันยังทำให้เขามีเวลาที่จะจินตนาการถึงภาพที่จะได้พบเจอใบหน้าของใครบางคนอีกด้วย

ไม่ได้เจอหน้ากันตั้งหลายปี เธอจะเปลี่ยนไปแค่ไหนกันนะ?

จะยังน่ารักเหมือนเดิมหรือน่ารักมากกว่าเดิมหรือเปล่า?

แล้ว…จะยังจำเราได้ไหม?

คำถามเหล่านี้ผุดขึ้นมาในหัวของหมอกซ้ำแล้วซ้ำเล่า และเขาก็ยิ้มให้กับความคิดเหล่านั้นอย่างไม่อาจห้ามได้ เพราะเพียงแค่นึกถึงใบหน้าของคนในความทรงจำ ซึ่งผู้หญิงคนเดียวที่เป็นสาเหตุหลักที่ทำให้เขาต้องรีบหน้าตั้งมาหาเธอทันทีที่กลับมาถึงไทยแบบนี้

ใช้เวลานานเกือบชั่วโมง ในที่สุดรถของเขาก็ขับมาถึงร้านขนมที่มีชื่อร้านที่ทำให้เขายิ้มกว้างขึ้นไปอีก ‘Time To Love - ถึงเวลาที่จะรัก’ หมอกยกยิ้มเล็กน้อย เพราะแค่อ่านชื่อร้านก็รู้สึกเหมือนเจ้าของร้านจะกำลังสื่ออะไรบางอย่างถึงเขา

Time To Love Bakery & Café เป็นชื่อร้านที่ดูอ่อนหวานและอบอุ่นมาก ร้านนี้ตั้งอยู่บริเวณหัวมุมถนน ตัวร้านตกแต่งในสไตล์มินิมอลผสมผสานกับสไตล์วินเทจ โดยเลือกใช้โทนสีอบอุ่นอย่างสีครีมและสีน้ำตาลธรรมชาติ มีกระจกบานใหญ่รอบด้าน ทำให้แสงแดดส่องผ่านเข้ามาได้มุมที่ตกกระทบอย่างสวยงามพอดิบพอดี

ร้านขนมแห่งนี้มีบรรยากาศดีเยี่ยมมาก เพราะมีมุมให้ได้เลือกนั่งลิ้มรสกาแฟหอมกรุ่นและเค้กหลากหลายรสชาติ ไม่ว่าจะเป็นมุมสงบ ๆ ริมหน้าต่างที่มองเห็นสวนเล็ก ๆ เขียวชอุ่มที่จัดแต่งไว้ หรือมุมโซฟาแสนสบายที่เหมาะกับการนั่งอ่านหนังสือเล่มโปรดเพลิน ๆ อีกทั้งเครื่องดื่มและขนมทุกชิ้นของที่นี่ก็เป็นแบบโฮมเมดทั้งหมด ทุกอย่างทำด้วยใจ ใส่ใจในทุกรายละเอียดตั้งแต่การเลือกวัตถุดิบไปจนถึงขั้นตอนการอบ ทำให้รสชาติมีความเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่หาทานที่อื่นไม่ได้แล้ว

นอกจากนี้ ร้านยังมีบริการรับสั่งทำเค้กในโอกาสพิเศษต่าง ๆ เช่น วันเกิด งานแต่ง หรือวันครบรอบ และยังมีเมนูอาหารคาวมากมายให้ได้เลือกทาน สำหรับผู้ที่ต้องการอิ่มท้องก่อนจะลิ้มรสของหวานอีกด้วย

ทันทีที่หมอกคิดว่ากำลังจะได้เจอคนที่เขารอคอยมาตลอดหลายปีในอีกไม่กี่วินาทีต่อจากนี้ ความรู้สึกดีใจก็โลดแล่นเข้ามาในหัวจนเนื้อเต้น เขารู้สึกเหมือนหัวใจกำลังเต้นโครมครามอยู่ในอกอย่างบ้าคลั่ง และเผลอกลั้นหายใจโดยไม่รู้ตัวด้วยความตื่นเต้นที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

“ใจเย็นไอ้หมอก ใจเย็นไว้ตัวเรา”

เมื่อเลี้ยวเข้าไปใช้บริการในลานกว้างของโครงการซึ่งมีให้เช่าที่จอดรถชั่วคราวเสร็จเรียบร้อย หมอกที่แต่งกายอย่างภูมิฐานเพราะพอเสร็จธุระจากที่นี่แล้วก็จะต้องเข้าบริษัทต่อ ก็รีบก้าวเท้าลงจากรถแล้วเดินย้อนกลับไปยังร้านขนมที่ไม่สามารถจอดรถหน้าร้านได้ เขาก้าวเดินอย่างกระฉับกระเฉงจนแทบจะวิ่งไปเลยด้วยซ้ำ ความรู้สึกที่อยากเจอเธอมันทำให้ทุกอย่างรอบตัวดูช้าไปหมด เหมือนเวลาช้าลงไปสิบเท่าด้วยซ้ำ

กรุ๊งกริ๊ง! กรุ๊งกริ๊ง!

เมื่อหมอกผลักประตูกระจกบานใสเข้าไปข้างใน เสียงกระดิ่งเล็ก ๆ ที่แขวนอยู่ด้านหน้าก็สั่นไหวบอกว่ามีลูกค้าใหม่เดินเข้ามาในร้าน ทุกสายตาต่างจับจ้องมองมาที่เขาด้วยความสนใจ เพราะรูปลักษณ์ที่ดูดีเกินกว่าจะเป็นแค่ลูกค้าธรรมดา ประกอบกับชุดสูทที่ดูภูมิฐานตามแบบนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงก็ยิ่งดึงดูดสายตามากขึ้นไปอีก

“ยินดีต้อนรับค่า~ คุณลูกค้าต้องการรับอะไรดีคะ”

พนักงานกล่าวทักทายเขาด้วยท่าทียิ้มแย้มและสุภาพ แต่ใบหน้าของเธอดูประหลาดใจเล็กน้อยที่เห็นชายหนุ่มรูปหล่อในชุดสูทเดินเข้ามาในร้านขนม แต่คำทักทายทั่ว ๆ ไปนั้นมันไม่ใช่สิ่งที่หมอกต้องให้ความสนใจแต่อย่างใด เพราะสิ่งที่เขากำลังมองหาอยู่ในเวลานี้ คือเจ้าของร้านต่างหาก