ฉันมองภาพที่มิลินฉีกยิ้มกว้าง แล้วใช้แขนเล็ก ๆ โอบร่างของฉันไม่วางตา หัวใจเหมือนจะเต้นผิดจังหวะ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่า สิ่งที่ฉันเห็น มันจะเป็นเรื่องจริง
"มะ มิลิน มิลินว่ายังไงนะคะ พี่กัสได้ยินไม่ค่อยถนัดเลยค่ะ" ฉันถามออกมาใหม่ ฉันอยากฟังซ้ำ ว่าเมื่อกี้มิลินพูดว่าอะไร
"มิลินกอดน้องค่ะ" ใบหน้าจิ้มลิ้มเงยมองสบตากับฉัน รอยยิ้มสดใสนั่น มันยิ่งทำให้หัวใจของฉันเต้นแรง
"น้องค่ะ น้องอยู่ในนี้" มิลินแตะปลายนิ้วชี้ลงที่ท้องของฉันเบาๆ
"มิลินรักน้อง" จากนั้นริมฝีปากเล็ก ๆ ก็จุ๊บลงที่หน้าท้องของฉันอีกที ตามด้วยการโอบกอด ที่ร่างของฉันเอาไว้ตามเดิม
"ใครบอกมิลินหรือคะ ว่าน้องอยู่ในนี้" เหมือนหัวใจของฉันมันกำลังเต้นผิดจังหวะ จุกแน่นอยู่ในอก หัวใจสั่น เมื่อเห็นท่าทีตอบรับที่มิลินมีต่อฉัน ยอมรับว่าฉันคิดหนักกับเรื่องนี้ ตั้งแต่วันแรกที่ฉันรู้ว่าตัวเองกำลังตั้งท้องเสียด้วยซ้ำ
"คูมพ่อบอกค่ะ" คนตัวเล็กเ
