หล่อนร้องไห้สะอึกสะอื้น ยกมือขึ้นกอดเนื้อตัวเปลือยเปล่าของตนเองเอาไว้แน่น
“ใส่เสื้อผ้า แล้วก็ออกไปจากที่นี่ซะ วันนี้ฉันหมดอารมณ์ที่จะเอาเธอแล้วล่ะ”
เสื้อผ้าของหล่อนถูกมือใหญ่โยนมาใส่หน้า หล่อนยิ่งร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด
“งั้นเราก็หย่ากันเถอะค่ะ”
“ยังไม่ใช่ตอนนี้”
หล่อนกอดเสื้อผ้าเอาไว้แน่น ขณะค่อยๆ ยันกายบอบช้ำลุกขึ้นยืน
“เกลียดภาขนาดนี้ จะมารั้งเอาทำไมคะ ปล่อยภาไปเถอะ ภาทนความใจร้ายของพี่ไม่ไหวแล้ว”
หล่อนครางออกมาอย่างเจ็บปวด แต่เขาไม่มอบให้แม้แต่เสี้ยวเศษความเมตตา
“เสียใจด้วยนะ ฉันยังสนุกที่จะเห็นน้ำตาของเธอ”
“คนใจร้าย”
เขายิ้มหยัน ขณะเดินไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่กำลังกรีดร้องเพราะมีสายเรียกเข้าบนโต๊ะกระจกตัวเตี้ยหน้าโซฟานุ่ม
“สวัสดีครับแพท ผมคิดถึงคุณจัง”
หัวใจของหล่อนมีรูกลวงขนาดใหญ่เกิดขึ้น หล่อนมองเขาอย่างคาดไม่ถึง
“โอเค เดี๋ยวผมจะออกไปหาคุณเดี๋ยวนี้ อาบน้ำรอผมนะครับ”
นี
