“ฉันเกลียดคุณ...” คำพูดของเธอไม่ได้เหนือความคาดหมายจาก
ฟลินน์ แต่เธอไม่เคยพูดอย่างชัดเจนเท่าวันนี้มาก่อน และฟลินน์ก็ไม่คิดว่าจะได้ยินมันในเวลานี้ ดวงตาสีฟ้าของเขาจึงเบิกกว้างขึ้นอย่างคาดไม่ถึง “ก่อนหน้านั้นนะ...” หญิงสาวเอ่ยต่อมาพลางยักไหล่ ซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเธอเลิกเกลียดเขาหลังจากที่มีเรื่องเมื่อคืนเกิดขึ้น “…ฉันไม่ชอบที่ทำไมคุณปู่ต้องคอยดูแลคุณ เขาใช้เวลาทั้งชีวิตดูแลคนที่ชื่อฟลินน์ เบรดฟอร์ด
แต่กลับไม่เคยเหลียวแลหลานสาวคนเดียวของเขาเอง!”
“…”
ฟลินน์เงียบและจ้องมองใบหน้าที่แสดงความรู้สึกทั้งเกลียดทั้งรักของมาริสา ขณะที่เธอพอได้เล่าแล้วก็เหมือนจะหยุดเล่าไม่ได้
“เขาข่มขู่ฉันสารพัดให้มาคอยดูแลคุณ ฉันเกลียดคุณมากจริงๆ นะ ตอนนั้นรู้สึกอย่างนี้จริงๆ ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมคุณต้องทำตัวมีปัญหาทั้งๆ ที่คุณมีพร้อมทุกอย่าง หรือกับอีแค่เป็นเด็กกำพร้าถึงได้คิดว่าตัวเองมีอภิสิทธิ์เหนือใคร ฉันเคยคิ
