ตอนมาถึงชั้นหกสิบเก้า บัตเลอร์ประจำชั้นก็มายืนรอต้อนรับอยู่ก่อนแล้วราวกับรู้ว่าเธอจะมาที่นี่ ทว่ามาริสาไม่ได้ต้องการอะไรเป็นพิเศษ เธอเพียงแต่ต้องการเจอฟลินน์เพื่อรายงานตัว และจากที่คิดมา แล้วล่วงหน้า เธอคงจะต้องร่ายข้อตกลงของการอยู่ร่วมกันอย่างสันติกับเขาที่นี่อีกสักสามสี่ข้อ บัตเลอร์วัยกลางคนมาส่งเธอแค่หน้าห้องของฟลินน์แล้วล่าถอยไป ทิ้งให้มาริสายืนอยู่ข้างหน้าเพียงลำพัง และเพื่อเป็นมารยาทอันดีหญิงสาวจึงลองกดกริ่งที่ติดอยู่หน้าประตูห้องของฟลินน์ แต่ยืนรออยู่นานหลายนาทีเจ้าของห้องก็ไม่ได้มีท่าทีจะรับรู้ถึงแขกผู้มาเยือนเลยสักนิด “สงสัยไม่อยู่จริงๆ ด้วย” มาริสาพึมพำกับตนเอง กระทั่งขี้เกียจรออีกต่อไปจึงเปลี่ยนมามองซองสีขาวในมือที่มีรหัสผ่านทุกอย่างที่สามารถใช้กับอะไรได้ก็ตามในเพนต์เฮาส์นี้แล้วก็เปิดซองออก มองหารหัสเปิดประตูก่อนจะกดตาม สัญญาณปลดล็อกดังขึ้น แล้วมาริสาก็ก้าวเข้าไปในห้องซึ่งเ