“ฝุ่น เดี๋ยว!! ฟังฉันก่อน” เสียงคุณป๋าตะโกนเรียกชื่อฉันดังมาจากทางด้านหลัง นั่นจึงทำให้ฉันรีบสับขาวิ่งหนีให้เร็วกว่าเดิม
แต่!! ด้วยความที่ฉันใส่รองเท้าส้นสูงจึงทำให้การวิ่งทุลักทุเล และในที่สุดเรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
“กรี๊ด อร้าย....~” ส้นรองเท้าพลิก ทำให้ร่างของฉันล้มฟุบลงไปกองกับพื้นไม่เป็นท่า “โอ้ย ~” พอฉันจะลุกขึ้นวิ่งต่อก็ลุกไม่ได้เพราะขาแพลง
พนักงานที่เห็นเหตุการณ์กำลังจะเข้ามาช่วย แต่ไม่ทันเพราะเป็นคุณป๋าที่มาถึงตัวฉันก่อนใคร
“อย่าเข้ามาใกล้ฝุ่น ออกไปให้ไกลๆ เลยนะ!!” ฉันไล่ให้คุณป๋าออกไปด้วยความโกรธ
คุณป๋าไม่พูดอะไรทั้งนั้นแค่มองหน้าฉันแล้วถอนหายใจออกมาเบาๆ
“บอกว่าอย่าไง โอ้ย!!” ฉันขยับตัวหนีคุณป๋า แต่มันก็เจ็บที่ข้อเท้าเอามากๆ
จู่ๆ คุณป๋าก็โน้มตัวลงมา ก่อนจะช้อนมือมาใต้ร่างของฉันแล้วอุ้มขึ้น
เสียงพนักงานหือฮากันใหญ่จากการกระทำของคุณป๋าในครั้งนี้
“ทำอะไรคะ วางฝ
