ขณะนี้… หลันถิงเป็นกังวลยิ่งนัก เพราะเกรงว่าจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ จนทำให้ฉินอ๋องถูกลงโทษ มือเล็กจึงรีบดึงชายผ้าเขา เพราะฉินอ๋องกำลังตั้งท่าจะต่อว่าฮ่องเต้ ทว่าเมื่อเขาหันมาเห็นแววตาออดอ้อนของชายารัก ถ้อยคำนั้นก็ถูกกลืนหายลงคอ
“เหอะ!” เสียงหยันดังมาก่อนจะตามด้วยคำพูด “ต่อให้เจ้าไม่เห็นแก่ที่เราเป็นพระเชษฐา ก็ควรไว้หน้าฐานะฮ่องเต้ของเราบ้าง” น้ำเสียงที่เอื้อนเอ่ยออกมา แฝงความน้อยใจอย่างชัดเจน
หลันถิงเห็นแล้วก็เกิดกังวล นางจึงหันมาเอ่ยกับบุรุษอันเป็นที่รัก “อย่าทำเช่นนี้เลยนะเพคะ การปกป้องหม่อมฉันอย่างไร้เหตุผล มันจะทำให้หม่อมฉันถูกรังเกียจรู้หรือไม่ มนุษย์ทุกคนมีความอิจฉาอยู่ในใจ หากเมื่อใดมันมีมากขึ้นจะกลายเป็นความริษยา ภายหน้าจะเกิดการทำร้าย ทำลายกันขึ้น ฉะนั้น ท่านอ๋องไม่จำเป็นต้องปกป้องหม่อมฉันไปเสียทุกอย่าง หลันถิงผู้นี้ไม่ใช่หลันถิงคนเดิมแล้ว หม่อมฉันสามารถปกป้
