หลันถิงยืนนิ่งเหมือนรูปปั้น ในหัวยังคงครุ่นคิดหาต้นตอที่มาของเรื่องนี้ จนลี่อันที่ยืนรออยู่ด้านนอกต้องรีบเข้ามาประคอง
“คุณหนูเป็นอย่างไรเจ้าคะ ไยทำหน้าเช่นนี้” นางรีบถาม แต่ยังไม่ทันได้คำตอบ ทั้งคู่ก็ต้องหันไปยังคนคุ้นตาที่เดินเข้ามาหา
“หลันถิง พี่ได้ยินว่าเจ้ามาขอใบอนุญาตเลยตามมาดู เป็นอย่างไรราบรื่นดีหรือไม่” จ้าวเสวี่ยอี้เอ่ยถามก่อนจะยิ้มอ่อน
“เรื่องของข้าไม่เกี่ยวกับท่าน” ร่างเล็กเดินเบี่ยงออกมาโดยไม่หันกลับมามองอดีตสามีของตนที่มองตามตาละห้อยเลย
“คุณหนู” ลี่อันอยากถามแต่ก็ไม่กล้า ผู้เป็นนายจึงหยุดเท้าลง ก่อนจะหันมาหาสาวใช้ของตนที่ยืนมองนางตาแป๋ว ทว่านางยังไม่ทันได้กล่าวอันใด ชิงชิวก็วิ่งหน้าตื่นเข้ามาหาเสียก่อน
“คุณหนู! ที่ร้านเกิดเรื่องเจ้าค่ะ” หญิงสาวกล่าวเสียงดังพอให้คนโดยรอบได้ยิน รวมถึงจ้าวเสวี่ยอี้ที่ยังยืนอยู่ด้วย
“เกิดอะไรขึ้น!” เขาเดินเข้ามาหาทันที
“มะ…
