(โปรด)
เวลาต่อมา
แกร๊ง
"โปรดคุยกันก่อนสิ"
ผมที่กำลังจะเดินเข้าไปในร้านของหลิวหันมองเธอก่อนจะพยักหน้าตอบ และเดินเข้ามานั่งที่เก้าอี้ภายในร้านท่ามกลางบรรยากาศมาคุของเราสองคน ผมเองยังไม่อยากคุยตอนนี้เพราะผมกำลังรู้สึกว่าตัวเองกำลังโมโหมากที่เห็นหลิวอยู่กับแดน แต่เพราะหลิวอยากคุยผมเลยต้องพยายามควบคุมอารมณ์ตัวเองให้ได้มากที่สุด
"ทำไมโปรดถึงพูดกับแดนเหมือนกับเคยคุยกันมาก่อนล่ะ เกิดอะไรที่พี่ไม่รู้ขึ้นรึเปล่า"
"ไม่ครับ ที่ผมพูดคุยกับคุณแดนแบบนั้นก็เพราะเราเคยรู้จักกันมาก่อนไง"
"โปรด"
"แล้วผมถามหลิวกลับได้ไหม?"
หลิวมองสบตาผมด้วยแววตาวูบไหวขณะที่ผมเองก็กำลังมองเธอด้วยสายตานิ่งเรียบ
"ได้สิ"
"ทำไมหลิวไม่บอกผมว่าที่งานเลี้ยงมีคุณแดนมาร่วมด้วย?"
"ตอนแรกพี่เองก็ไม่รู้ว่าเขาจะมา"
"แล้วหลังจากนั้นล่ะ เราคุยกันแทบจะตลอดเวลาที่หลิวอยู่ในงานเลยนะ"
"พี่.."
หลิวมองผมด้วยแววตาหนักใจอย่างเห็นได้ช
