EP.40

2147 คำ

พลั่ก! "หยุดเดี๋ยวนี้นะ! โปรดเป็นไรมากไหม?" พรึบ ผมใช้หลังมือเช็ดเลือดที่มุมปากตัวเองพร้อมกับมองแดนที่กำลังเบิกตามองผมที่เพิ่งซัดกับลูกน้องของเขาซะจนสภาพเละไม่ต่างกัน ผมเหลือบมองลูกน้องของแดนที่กำลังนั่งจับท้องและใบหน้าอยู่บนพื้นก่อนจะเบนสายตามามองหลิว "ทำไมไม่หยุดแต่แรกนะโปรด" "ขอโทษครับที่ไม่ฟัง แต่ขอโทรศัพท์หน่อยได้ไหม?" "โทรศัพท์เหรอ" "ฮ่าๆ นี่มึงจะทำไรจะโทรฟ้องพ่อเหรอไอ้ลูกแหง่" ผมมองสบตาแดนพร้อมกับรับโทรศัพท์หลิวออกมากดโทรออก และไม่นานปลายสายก็กดรับ (สวัสดีครับ) "ใช่สถานีตำรวจไหมครับ?" (ครับ ใช่แล้ว) ใบหน้าที่กำลังเหยียดยิ้มเหยียดหยามผมอยู่หุบลงไปทันทีที่ผมตอบกลับปลายสายไปแบบนั้น แดนขมวดคิ้วมองผมอย่างไม่เชื่อสายตา "ผมจะแจ้งเหตุน่ะ จริงๆเหตุมันเกิดไปเสร็จแล้วแต่มีคนได้รับบาดเจ็บ" (เกิดอะไรขึ้น และเกิดที่ไหนครับ?) "มีคนตีกันเพิ่งเสร็จเมื่อกี้ครับ ตีที่ร้าน..." ผมบอกชื่อร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม