"หยุดบ้าสักที!!" เสียงตะคอกของไทม์ดังลั่นปีใหม่ที่สติแตกหยุดนิ่ง "ที่พี่เดินตามเกมของน้องมาตลอดเพราะคิดว่ามันสนุกเป็นผู้หญิงที่เร่าร้อนน่าค้นหา จนกระทั่งวันที่สูญเสียนิวเยียร์ไป แม่งโคตรเจ็บปวดหัวใจ ฮึก ภาพของผู้หญิงคนหนึ่งผุดขึ้นมาในหัวทั้งที่ลืมไปแสนนาน รู้ไหมว่ามันทรมานแค่ไหน"
"แต่ฉันรักพี่นะ ฮึกกก"
"รักจริงเหรอ? ถ้าปีใหม่รักพี่จริงคงไม่ยอมปล่อยให้น้องสาวมีอะไรกับพี่ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจ"
"ไม่จริง ฉันรักพี่! รักพี่ได้ยินไหม!"
หมับ
มือของไทม์จับสองไหล่ที่ดิ้นโวยวาย ปีใหม่ร้องไห้สะอึกปรายตามองผู้ชายสูงใหญ่
"เธอไม่ได้รักพี่เธอแค่อยากจะเอาชนะน้องสาวตัวเอง ทำไม? นิวเยียร์ไปทำอะไรให้"
"ฮือออ พี่ไม่รู้หรอกพี่ไม่มีวันเข้าใจ ตั้งแต่เด็กพ่อกับแม่ดูแลรักฉันเป็นอย่างดี กระทั่งแม่ท้องทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ไม่ว่าจะขยับตัวทำอะไรก็โดนดุโดนว่าเพราะเห็นมันดีกว่าทุกอย่าง!"
"นั่นเป็นเหตุผลเหรอ..."
"ใช
