@ โรงพยาบาลL
“เราจะใช้เลือดเพียงสามซีซีนะคะ คุณพ่อคุณแม่พร้อมมั้ยคะ” พยาบาลที่เข้ามาเจาะเลือดบอกอย่างอ่อนโยน แต่เข็มที่วางอยู่ในถาดเครื่องมือทำให้เจ้าขาถึงกับหน้ามืด
“ไหวมั้ย”
“...” เจ้าขาไม่ตอบแต่เบือนหน้าหนี
“งั้นเจาะของผมก่อนเถอะครับ” เปลวไฟบอกอย่างกระตือรือร้นยื่นแขนไปตรงหน้าให้พยาบาลเจาะเลือด จากนั้นเขาก็หันมาปลอบใจเจ้าขา
“แค่เข็มเดียวเอง เห็นมั้ยพี่ไม่เจ็บเลย”
“ก็พี่ไฟหนังหนา หยาบกระด้างนี่คะ” เธอแหวใส่ด้วยใบหน้างอง้ำ แม้พยาบาลจะเห็นใจเปลวไฟแต่ก็อดขำไม่ได้
“คุณแม่เชื่อคุณพ่อเถอะนะคะ เจ็บแป๊บเดียวแต่ถ้าช้าคุณแม่ท่านอื่นก็ช้าไปด้วยนะคะ” พยาบาลบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแต่สายตาเต็มไปด้วยความกดดัน
“เอาอย่างนี้นะ พี่จะกอดเราไว้เหมือนวันนั้นมะ...”
“ไม่ต้องค่ะ และก็ถอยออกไปห่างๆ ด้วย”
เปลวไฟขยับเข้าไปใกล้แต่เจ้าขายกมือห้ามไว้ ทำเอาคนตัวโตหน้าเสียเล็กน้อยแต่ก็ยังฝืนยิ้มบางๆ ให้เจ้
