วิศวะตัวร้ายกับหมอสุดเลิฟ

EP 6 มื้อเช้า

EP 6 มื้อเช้า

AG : ทำไมลงมานั่งตรงนี้

Lv : ก็ไม่มีที่นอน

AG : ฮึ

Lv : เลิฟนอนโซฟาได้พี่ไปนอนเถอะ

AG : คนเดียวข้างล่าง...ไม่กลัวแน่นะ

ตอนแรกฉันคิดแค่ว่าจะอยู่ให้ห่างเขาเลยตัดสินใจลงมาตั้งสติข้างล่างกับตู้ปลาทะเลขนาดใหญ่ แต่พอเขาถามมาแบบนี้ฉันเองก็ขนลุกขึ้นมาซะเฉย ๆ เพราะบ้านหลังใหญ่แต่ของน้อยมากแถมเงียบสนิท เขาอยู่ไปได้ยังไงนะวังเวงขนาดนี้ อยู่ ๆ ไฟก็ดับลงพร้อมกันทุกดวงทำเอาฉันกรี้สลั่น ไม่ถึง 10 วินาทีไฟก็เปิด กลายเป็นเขามายืนอยู่ตรงหน้าฉันเรียบร้อยกับเสียงหัวเราะในลำคอ มือไม้ก็รุ่มร่ามแปะนั่นนี่บนตัวฉัน

Lv : พี่กัสแกล้งเลิฟใช่ไหม...ปล่อยนะ

AG : ก็รู้ว่าหนีไม่พ้นยังฝืน

Lv : กัสไม่ได้ชอบพี่

AG : ก็ไม่ใช่เรื่องของพี่

Lv : ไม่ใช่ได้ไงก็ไม่ชอบแล้วพี่จะตื๊อทำไม

ฉันอยากจะตีปากตัวเองแรง ๆ สักที ฉันแค่ไม่อยากโดนจับกินคืนนี้เท่านั้น คนมันไม่เคยอ่ะแถมเมื่อกี๊ที่ห้องน้ำเขาก็เอาแต่ใจจนฉันแทบเดินไม่ไหวแค่นั้นขายังสั่น แต่รอบนี้เขาไม่ได้ดึงดันจะแกล้งฉันจนมุม แต่กลับเสียงอ่อนลงพูดให้ฉันไปนอนแทน

AG : พี่ชอบนะไอ้ที่เราชอบพูดจาท้าทายพี่เนี้ยะ...รู้สึกพิเศษดี

Lv : โรคจิต

AG : นอนได้แล้วเดี๋ยวเช้าตื่นไม่ไหวพี่ไม่ทำอะไรหรอก...วันนี้

Lv : วันอื่นก็ไม่ได้

AG : หรอครับ

มือหนาจับมือฉันไว้ดึงเบา ๆ ให้รู้ว่าฉันควรจะเดินตามเขาไปดี ๆ แล้วก็เป็นห้องนอนที่เราทั้งคู่เดินเข้ามา แต่เขากลับบอกให้ฉันนอนที่นี่ส่วนเขาจะไปนอนอีกห้องที่มีประตูเปิดทะลุถึงกันได้ ฉันเอียงตัวไปดูพบว่าเป็นห้องดูหนังที่ตอนนี้มีหมอนกับผ้าห่มเพิ่มมาด้วย เขาโน้มตัวมาจูบอีกครั้งแต่แค่ริมฝีปากสัมผัสไม่ได้ทำอะไรมากกว่านั้น

AG : good night kiss

Lv : night ค่ะ

AG : ถ้านอนไม่หลับจะเดินมานอนกับพี่ก็ได้นะ

Lv : ไม่ค่ะ...เลิฟนอนได้ขอบคุณ

ซึ่งก็เป็นตามที่ฉันพูดฉันนอนหลับสบายมาก ไม่รู้ว่าเป็นเพราะกลิ่นของเขาที่ติดอยู่กับหมอนและผ้าห่มรึเปล่าทำให้ฉันหลับยาวจนเช้า ฉันตื่นขึ้นมาอย่างแรกคือเดินย่องไปดูพี่กัสที่ห้องทีวี ยังเห็นเขาหลับอยู่ฉันเลยเดินลงไปชั้นล่าง เปิดตู้เย็นหาอะไรจะทำมื้อเช้าสักหน่อย แต่ในตู้เย็นก็มีแค่ไข่ไก่กับนม ชีส ขนมปัง ผลไม้ แค่นั้นเลย ยืนสำรวจครัวอยู่พักใหญ่เลยได้เมนูเป็น ออมเล็ต กับขนมปังปิ้ง

AG : ขนาดไม่ชอบพี่ยังทำมื้อเช้าเผื่อด้วย

Lv : ...

เขาเดินลงมาเงียบ ๆ ตอนที่ฉันกำลังรอกาแฟจากเครื่อง ปากก็คาบขนมปังไว้อยู่ เขามายืนช้อนหลังพูดฉันเองก็กำลังจะหันไปเถียงว่าไม่มีส่วนของเขา แต่ยังไม่ทันจะหยิบขนมปังออกจากปาก เป็นเขาที่โน้มลงมากัดขนมปังที่ฉันคาบไว้ไม่ใช่แค่กัดกินคำหรือ 2 คำ แต่เขากัดเข้ามาเรื่อย ๆ จนคำสุดท้ายที่เขากัดที่ปากฉัน

Lv : อื้อ

AG : อร่อย

Lv : ตะกละ

AG : แค่ขนมปังแผ่นเดียวยังไม่ได้กิน...นมเลยตะกละตรงไหน

ไม่ได้พูดเปล่าเขายังไล่สายตาต่ำลงมามองที่นมฉันอย่างคนหื่น ฉันเลยต้องเอามือผลักเข้าให้ห่างคนอะไรฉวยโอกาสได้ทุกเวลา เสียงหัวเราะค่อย ๆ ออกห่างไปเหมือนจะเดินไปชั้น 2 แล้ว ปล่อยให้ฉันได้พักหายใจหายคอบ้าง ฉันจัดวางจานมื้อเช้ากับกาแฟดำเสร็จก็ขึ้นตามไปเพื่อจะได้เรียกเขาลงมากินก่อน แล้วก็ผิดที่ฉันอีกแล้วที่เปิดประตูห้องเขาไปโดยไม่เคาะบอก กางเกงยีนสีซีดกับกล้ามท้องที่แน่นเป็นระเบียบ ทำให้ฉันหายใจติดขัดกันประมาณหนึ่งเลย

Lv : ทำไมไม่ใส่เสื้อ

AG : เอ้า...กำลังจะใส่เราเข้ามาไม่ให้เสียงเองนะ

Lv : เร็ว ๆ สิจะได้กินมื้อเช้า

AG : พี่จะลงไปรอด้านล่างนะ

Lv : อืม

ฉันแต่งตัวเสร็จก็เดินลงมาที่ครัวเลยเพราะยังไม่ได้กินออมเล็ต ระหว่างเดินผ่านเขาเพื่อจะไปนั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม มือหนาก็ไวยังกับมือลิงรั้งตัวฉันไปนั่งที่ตัก แล้วก็กดจูบเข้ามาที่คอจนฉันต้องย่นคอหนี แล้วก็เบี่ยงตัวออกเท่าที่จะทำได้ก่อนจะหันไปมองค้อนเขา

AG : หอม

Lv : นั่งแบบนี้จะกินยังไง

AG : กินได้เชื่อพี่

Lv : อึดอัด

AG : แต่พี่สบายมากนะ

Lv : ทำไมพี่หน้าทนขนาดนี้...หืม

สุดท้ายฉันก็นั่งกินโดยมีเขากอดเอวไว้เอาหน้ามาวางอยู่ใกล้ ๆ ช่วงไหล่แต่ไม่ได้วางลงน้ำหนักมา ฉันเลยรีบกินอย่างเร็วเพราะเขาบอกว่าถ้ากินไม่หมดก็จะไม่ไปมหาลัย ดีนะฉันทำไม่เยอะไม่งั้นจุกแน่รีบยัดเข้าปากขนาดนี้ เหมือนเดิมเขาส่งฉันลงแล้วก็บอกว่าเย็นนี้กลับด้วยกันห้ามหนี ฉันได้แต่มองกลอกตาใส่ เพราะไอ้ที่พูดว่ามารับมันหมายความว่ารับไปนอนบ้านเขามากกว่า เดินมาเจอทุกคนนั่งรอที่โต๊ะใต้ตึกสายตาไอ้มินินี่ฉันรู้เลยมันคิดอะไร เพราะเมื่อคืนพี่กัสบอกว่าให้มันโทรบอกจุ๊บว่าฉันไปไม่ทันหอปิด

Mn : ไงจ๊ะ

Lv : เดี๋ยวเอานิ้วจิ้มตาเลย...กวนประสาท