วิศวะตัวร้ายกับหมอสุดเลิฟ

EP 4 ลักพาตัว

EP 4 ลักพาตัว

เวลาคินชวนผมไปกินข้าวกลางวันที่ตึกแพทย์ผมก็ไม่เคยปฏิเสธ แถมมันก็รู้ดีไปซะทุกเรื่องอย่างกับเป็นเงาติดตามตัวผม ระหว่างที่เราเดินไปสายตาผมก็เห็นเลิฟเดินออกไปจากตึก ไม่รู้ไปไหนดูท่าทางรีบร้อนผมเลยบอกคินว่าเดี๋ยวกลับมา แล้วก็วิ่งตามเลิฟไปเป็นจังหวะที่เจอ ผู้ชายคณะอื่น 2 คนล้อมหน้าล้อมหลังเลิฟอยู่ เธอน่าจะตกใจกลัวและก็พยายามฝ่าวงล้อมออกมา รออะไรละครับอากาศยิ่งร้อน ๆ อยู่ด้วย อารมณ์จะให้เย็นก็คงยากด้วย เสียงเลิฟตะโกนให้คนช่วยระหว่างที่ผมเอาเท้ากระทืบเข้าไปที่หน้า 1 ใน 2 ส่วนอีกคนโดนร่วงไปก่อนหน้าแล้ว ไม่นานคนที่มาดึงผมออกก็คือไอ้คิน แล้วมีที่วิ่งตามมาก็คือ มินิ สีไม้ กับเตเต้

K : เกิดเรื่องไรขึ้น

++ : ก็ไอ้ X นี่อยู่ดี ๆ มาถีบกู

** : ระวังตัวเหอะมึงกูจะเอาให้อยู่ที่นี่ไม่ได้

AG : มันลวนลามเลิฟ

++ : พูด x ของมึง

AG : เปิดกล้อง

K : คุณ 2 คนไปหาผมที่สโมด้วยบ่าย 2

** : ทำไมกูต้องไป

K : เพราะถ้ามึงไม่ไปกูจะกระทืบหน้ามึงอีกรอบเอง

พวกมันเหมือนจะนึกออกแล้วว่าผมกับคินเป็นใคร คินบอกไม่อยากเคลียร์ตอนนี้เดี๋ยวน้อง ๆ จะกลัว ผมเลยหันไปดูเลิฟที่ยืนหลบอยู่ข้างหลังผม มือเล็ก ๆ จับเสื้อช็อปผมไว้แน่น ผมได้แต่หันตัวกลับไปกอดเธอไว้พร้อมกับลูบหัวเธอเบา ๆ จนลืมไปว่าตอนนี้มีสายตาหลายคู่กำลังจ้องอยู่ เสียงอะแฮ่ม ๆ ของมินิทำให้เลิฟนึกได้เลยรีบผลักผมออก ผมจะหันคาดโทษมินิก็ไม่ได้อีกไอ้คินจะแดกหัวผมเอา

AG : มันไม่ได้ทำให้เราเจ็บใช่ไหม

Lv : ไม่ค่ะ...มันแค่มาถามชื่อ

AG : แล้วจะไปไหนทำไมมาคนเดียว

Mn : บอกแล้วว่าให้มาด้วยกันแกก็ไม่เชื่อ

SM : เอาน่า ๆ กลับไปโรงอาหารก่อนค่อยคุย

Lv : อาจารย์ลืมเอกสารเลิฟเลยเดินตัดด้านหลังจะได้เร็วหน่อย...ไม่คิดว่า

AG : ครับ ๆ กลับไปโรงอาหารค่อยเล่า

พอบ่ายผมก็นั่งอยู่สโมเก็บงานด้วย เพราะวันนี้เลิฟเลิกเย็นผมเลยมีเวลาทำอะไรไปเรื่อยไม่รีบ ชั่วโมงก่อนไอ้เด็กปี 3 ต่างคณะที่รังแกเลิฟถูกจัดการอีกรอบ แต่ไม่ถึงกับต้องให้คนมาหิ้วปีกไปโรงพยาบาล มีหนังสือลงโทษจากอธิการบดีคือพักการเรียน 15 วัน ถ้าพบว่ามีการทำผิดอีกครั้งจะถูกไล่ออก จริง ๆ ผมอยากให้ไล่แม่งออกเลยแต่เพราะตอนเกิดเหตุพวกมันยังไม่โดนตัวเลิฟ ยังเป็นคดีความไม่ได้

K : เดี๋ยวคอยไปสอยแม่งนอกมหาลัย

AG : กูทำเอง

K : เรื่องแบบนี้ต้องไปด้วยกันดิ่...ยืดเส้นยืดสายสักหน่อย

W : กูไปด้วยไปให้กำลังใจ

PT : จริง ๆ แค่ไอ้กัสคนเดียวก็ตายได้แล้วถ้าไอ้คินไม่ห้ามกูว่าหยอดน้ำข้าวต้มแน่

CT : กลัวว่าน้องจะตกใจมึงมากกว่าตีนหนักชิบเย็บไป 4 เข็ม

AG : ยังน้อย

W : สุดหล่อแสนดีใครเลยจะรู้ว่าเป็นคนแบบนี้

AG : คนอื่นพูดกันเองกูไม่เคยบอกว่ากูดี

W : ผู้หญิงชอบนะมึงแบด ๆ หน่อย

AG : หุบปากไอ้เวร

W : วาฬไม่ใช่เวรห่านี่

ข้อความจากเลิฟบอกว่ากำลังจะเลิกเรียน ผมพยักหน้าให้ไอ้คินเป็นอันรู้กันว่าเราต้องเก็บของเพื่อไปรับ 2 สาวกลับบ้าน ปล่อยให้ไอ้วาฬพูดไปคนเดียวพอมันเหนื่อยเดี๋ยวมันก็หยุดเอง แต่ที่ขำคือมันเสือกหันหลังพูดทุกคนเลยค่อย ๆ ออกจากห้องสโมเกือบ 10 นาทีได้มันเพิ่งรู้ตัวเลยไลน์มาด่าในกลุ่มว่าทิ้งมันแบบนี้เกิดผีหลอกมันตกใจตายทำไง

AG : โอเคแล้วใช่ไหม

Lv : วันนี้ว่าจะไปนอนกับจุ๊บค่ะ

AG : ...

Lv : ไม่อยากอยู่คนเดียวมินิก็ไปคอนโดพี่คินเกรงใจเลยไม่อยากกวนมัน

AG : งั้นไปเก็บของเดี๋ยวพี่ส่ง

Lv : อืม

Part Lv

ฉันแค่ตกใจเรื่องวันนี้นิดหน่อยกลัวว่าถ้าอยู่คนเดียวเดี๋ยวจะคิดเรื่องนี้แล้วนอนไม่หลับ จุ๊บที่รู้เรื่องตอนหลังเลยชวนไปนอนที่หอ จุ๊บเป็นคนเดียวในกลุ่มที่นอนหอในของมหาลัย ฉันเลยจะรีบกลับไปเก็บของกลับมานอนด้วยก่อนประตูหอจะปิด พี่กัสไม่พูดสักคำระหว่างขับรถเหมือนจะคิดอะไรอยู่ แล้วนั่งรอในรถอย่างใจเย็นไม่ขอตามขึ้นห้องเหมือนทุกที ฉันกลับลงมาพร้อมกระเป๋าที่มีชุดนักศึกษากับหนังสือพร้อมอยู่กับจุ๊บได้ 2 วัน พี่กัสหยิบกระเป๋าจากมือฉันไปวางด้านหลังให้ เขาบอกว่ายังพอมีเวลาเหลือเดี๋ยวแวะกินข้าวข้างทางง่าย ๆ ก่อน ซึ่งฉันก็เห็นด้วยเพราะเข้าหอในแล้วออกมาลำบาก กินให้เสร็จไปเลยอาจจะแวะซื้อขนมกับน้ำไปฝากจุ๊บอีกนิดหน่อย แต่พออิ่มหนังตาก็เริ่มหย่อนมาเจอแอร์เป่าเย็น ๆ ภาพก็ตัดไปเลย

Lv : หื้ม

AG : ขี้เซาจังเลยเรา

Lv : ถึงแล้วหรอ

AG : ถึงนานแล้วรอเราตื่น

Lv : ปลุกดี ๆ ก็ได้ทำไมต้องจูบด้วย

ฉันอย่างมีสติไม่ครบ 100 เพราะเพิ่งตื่นแล้วที่ตื่นก็เพราะรู้สึกมีอะไรไม่รู้ยุบยิบอยู่ที่ปาก พอลืมตาก็เจอหน้าเขาเนี้ยะก็จะยอมถอยกลับไปนั่งที่คนขับก็หลายนาที ฉันรีบเปิดประตูรถลงจะไปเอากระเป๋าด้านหลัง แต่พอโฟกัสสิ่งรอบตัวได้ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าที่นี่ไม่ใช่หน้าหอจุ๊บ แต่เป็นบ้านพี่กัส

Lv : ลักพาตัวเลิฟหรอ

AG : ลักหลับอ่ะใช่

Lv : ไปส่งเลยจุ๊บรออยู่เดี๋ยวไม่ทัน

AG : ประตูหอปิดไป 2 ชั่วโมงแล้วครับ

Lv : เฮ้ย !!

AG : พี่ปลุกแล้วนะรอจนประตูหอปิดเราก็ยังไม่ตื่นพี่เลยให้มินิบอกจุ๊บว่าเราไปไม่ทัน

Lv : คนเจ้าเล่ห์พี่วางแผนไว้ใช่ไหม

AG : พี่ดูเป็นคนแบบนั้นหรอคะ...เสียใจจัง