เขาทำร้ายเธอเพื่อผู้หญิงคนนั้นอีกแล้ว...
เขาหาเรื่องทรมานเธอให้ทำงานหนัก จงใจพารุ้งรวีมาพลอดรักต่อหน้าต่อตาเธอยังไม่พอ ยังกดหัวเธอให้เป็นแค่คนรับใช้หล่อน ยิ่งไปกว่านั้น... เขายังช่วยหล่อนทำร้ายเธอ โดยไม่ถามไถ่ความจริงว่าอะไรเป็นอะไร
เขาเชื่อทุกคำที่รุ้งรวีพูด!
หัวใจของปาลินร้าวระบมจนแน่นหน้าอกขึ้นมาอีกครา เธออยากให้มันแข็งแกร่งดุจหินผา ไม่ว่าจะมีสิ่งใดมากระทบก็ไม่สะทกสะท้าน ไม่เจ็บปวดหรือรู้สึกรู้สม
แต่เพราะหัวใจของเธอเป็นเพียงแค่เลือดเนื้ออุ่นๆ มันจึงเจ็บเป็น... ปวดเป็น... และเกิดขึ้นอย่างง่ายดาย
ซ้ำเมื่อเกิดขึ้นแล้ว... ก็ยากที่จะหลีกพ้นจากความทุกข์ตรมแสนทรมานที่จะตามมาด้วย!
หญิงสาวพิงเคาน์เตอร์ครัว แล้วทรุดตัวลงนั่งกับพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง น้ำตาร่วงพรู ร้องไห้ออกมาอย่างหมดสภาพ ร่างทั้งร่างสั่นสะท้านจนตัวโยน น้ำตาที่หยดแหมะลงที่บาดแผลฉกรรจ์ยังไม่เจ็บเท่ากับแผลในใจ มันปวดแสนปวด รวดร
