รเมศมองแก้วกาแฟที่เพื่อนวางลงบนโต๊ะทำงาน พร้อมกับประโยคที่ภูวิศกล่าวออกมา...
เมียฝากมาให้
ตอนนั้นรเมศจำได้ ว่าหัวใจเหมือนพองตัวขึ้น จนคับแน่นในอกอย่างไรก็ไม่ทราบ ยิ่งได้ชิมกาแฟที่ภรรยาชงมาให้ หัวใจก็ยิ่งพองใหญ่ขึ้นมากกว่าเดิม จนลืมเรื่องราวที่มากวนใจไปได้ฉับพลัน
เข้มข้น หวานน้อย ไม่เลี่ยนนมหรือครีมเทียม
“มีเมียน่ารักแบบน้องขวัญ ทำไมต้องทำตัวเหมือนคนไม่มีหัวใจด้วยวะ ถ้าเป็นกูนะ มีเมียสวย น่ารัก เอาใจใส่ขนาดนี้กูรักตาย และยังหวงด้วยซ้ำ ที่เมียต้องอยู่ที่ร้านกับพนักงานผู้ชายสองคน ไหนจะลูกค้าที่แวะเวียนมาขายขนมจีบให้อีก” และประโยคนี้เองของภูวิศ ที่ทำให้หัวใจที่พองคับอกในคราแรก เหี่ยวแห้งลงในพริบตา ก่อเกิดเป็นความรู้สึกบางอย่างผุดขึ้นมาแทนที่
“เรื่องพนักงาน ขวัญเป็นคนรับเข้าทำงาน กูไม่อยากเข้าไปยุ่ง อีกอย่างก็เป็นแค่พนักงานพาร์ทไทม์ ไม่ได้อยู่ที่ร้านตลอดเวลา” ภูวิศไหวไหล่ใส่
“ถ้ามึงคิดแบบ
